Dagmara

[AgataW-B]

Do napisania poni¿szego postu sk³oni³a mnie dzisiejsza noc. Chcia³am podzieliÌ siê z Wami tym co siê sta³o i zarazem rozpocz¹Ì dyskusjê na temat SNU. Zapewne w internecie jest mnóstwo informacji na dany temat aczkolwiek zale¿y mi na Waszej opinii, jako d³ugoletnich i doœwiadczonych w³aœcicieli tej konkretnej rasy. Poza tym muszê to z siebie wyrzuciÌ..
Godzina 2:30 w nocy. obudziÂł nas PRZERAÂŹLIWY skowyt Peanuta... jakby go ktoÂś ze skĂłry obdzieraÂł!  Piotrek zareagowaÂł natychmiast, mi zajĂŞÂło kilkadziesiÂąt sekund zanim uÂświadomiÂłam sobie, Âże to jednak nie sen. ZbiegÂł na dó³, do kuchni, gdzie mÂłody ma posÂłanie, po drodze przewracajÂąc metalowÂą bramkĂŞ na schodach, ktĂłra zamyka psu drogĂŞ na piĂŞtro [uderzywszy o podÂłogĂŞ wydaÂła bardzo nieprzyjemny, metaliczny dÂźwiĂŞk ktĂłrego Peanut bardzo nie lubi]. MÂłody siedziaÂł na swoim posÂłaniu, ale wystraszyÂł siĂŞ bramki i uciekÂł w kÂąt, siusiajÂąc pod siebie. Jednak nie wiem czy posikaÂł siĂŞ podczas skowytu czy pod wpÂływem haÂłasujÂącej bramki... jak juÂż zbiegÂłam na dó³ Piotrek tuliÂł malucha, a ten nie wyglÂądaÂł na przeraÂżonego, nie byÂł teÂż ranny. ObejrzeliÂśmy dokÂładnie kuchniĂŞ oraz mÂłodego i nie byÂło jakiegokolwiek Âśladu ktĂłry mĂłgÂłby ÂświadczyĂŚ o tym Âże zrobiÂł sobie fizycznÂą krzywdĂŞ... i teraz nie wiem... czy to mĂłgÂł byĂŚ senny koszmar? czy moÂże coÂś go zabolaÂło? [nadmieniĂŞ tu, Âże Peanut jest Âżywy, radosny, uÂśmiechniĂŞty. Jednym sÂłowem nie wyglÂąda jakby na coÂś cierpiaÂł]
czy psy ÂśniÂą? czĂŞsto obserwujĂŞ jak mÂłody mruczy przez sen, albo porusza siĂŞ wydajÂąc odgÂłosy, czasem delikatnie szczeknie... to chyba oznacza Âże ÂśniÂą. ale czy jest to udowodnione naukowo? no i czy moÂżliwe jest Âżeby pies AÂŻ TAK skowyczaÂł podczas koszmaru? przysiĂŞgam, Âże tego krzyku nie zapomnĂŞ do koĂąca Âżycia... 

[Dagmara]

SÂą psy, ktorym sni sie intensywnie - np. Rafi, wiec moze tak byc pewnie.

Ale... co prawda u beardie tego nie widzialam, ale zdarza sie, ze mlode dogi maja - pozornie niewidoczne - problemy z Âłapami, wzrostowe i  w czasie snu, przewracajac sie z boku na bok, badz przy jakim ruchu, potrafi je zabolec i moga zawyc. Na wszelki wypadek poobserwujcie malego pod tym kÂątem.

[Aneta]

Nie raz widziaÂłam jak pies przez sen biega (przebiera Âłapkami), popiskuje, warczy lub nawet szczeknie. Ale kojarzy mi sie to raczej z przezyciami, ktĂłre juÂż miaÂł. A Peanut nie miaÂł chyba Âżadnych tak tragicznych przeÂżyĂŚ aby przeraÂźliwie zawyĂŚ? Niestety nie mam koncepcji ani pomysÂłu na ten temat.

[AgataW-B]

No w³aœnie mia³. Ju¿ dwa razy s³ysza³am ten przeraŸliwy skowyt. Raz jak bawi³ siê wê¿em ogrodowym zawiniêtym na ko³owrotek, który w pewnym momencie siê na niego przewróci³. W¹¿ zapl¹ta³ mu siê wokó³ szyi, a Peanut próbuj¹c siê uwolniÌ tylko bardziej go zaciska³..
A drugi raz u weterynarza który robi¹c mu zastrzyk, moim zdaniem, trafi³ na jakieœ bardzo delikatne miejsce [nerw, miêsieù a mo¿e koœÌ?]. Wy³ tak przeraŸliwie, ¿e musia³am wyjœÌ bo nie mog³am ³ez powstrzymaÌ, a nie chcia³am go dodatkowo do³owaÌ.
Czyli to faktycznie móg³ byÌ sen. Mo¿e œni³ mu siê niedobry pan w bia³ym kitlu i ig³¹ w d³oni brrrrrr

[Iwona]

Nie wydaje mi sie, zeby to sen sam w sobie wywolal taka reakcje. Raczej cos znienacka go obudzilo i sie wystarszyl. Albo moze cos go zabolalo/ugryzlo podczas snu?

Aha, i znalazlam jeszcze taki fragment ksiazki "Tajemnice psiego umyslu", wlasnie o psich snach: http://pies.onet.pl/10957,26,0,czy_psy_snia,artykul.html

[Dagmara]

NA wszelki wypadek zrobiÂłabym jednak krew na stosunek wapnia do fosforu, aÂż takie sny mimo wszystko budza moje podejrzenia.

[MaÂłgorzata]

i chyba teraz maÂła chwilka dla mnie :-)
Z tego co opisujesz Agatko, Penaut to maÂłe trochĂŞ rozkapryszone dzieciĂŞ. Wrzeszczy przeraÂźliwie i nie potrafi reagowaĂŚ spokojnie. Od razu panika. Tak samo reagujecie Wy. Panika, ktĂłrÂą z jednej strony rozumiem, bieg do psa po drodze peÂłen jeszcze gorszego haÂłasu jaki zbudziÂł Penauta, to nie najlepsza reakcja. Nie wolno w taki sposĂłb reagowaĂŚ, Penaut reaguje tak jak Wy.
CoÂś mi podpowiada, Âże to jednak byÂł sen, o weterynarzu np. ktĂłry nieumiejĂŞtnie podchodzi do psa i niestety ale uczy go, Âże to facet ktĂłry nie pomaga a szkodzi (przynajmniej psychice, radzĂŞ zmieniĂŚ lekarza!). Beardie majÂą bardzo rozbudowanÂą psychike i wyobraÂźniĂŞ...

Postarajcie siê reagowaÌ spokojniej. Nie biec do psa, a spokojnie mówiÌ, w ka¿dym przypadku, gdy Penaut czegoœ siê boi (w¹¿ ogrodowy itp) czy te¿ go coœ boli.

JeÂśli nigdy w czasie spokojnego spaceru lub chodzenia po domu, przy przeskakiwaniu przez krawĂŞÂżnik, chodzeniu po schodach, itp, nie wyÂł i nie piszczaÂł, to raczej nic wewnÂątrz siĂŞ nie dzieje. OczywiÂście dla pewnoÂści moÂżna zbadaĂŚ krew, ale nie u kaÂżdego weta, wiĂŞc jeÂśli juÂż to zrĂłb to u Kaczora - w GnieÂźnie, to nie koniec Âświata, a koÂło Ciebie nie znam nikogo, kto potrafi wÂłaÂściwie odczytywaĂŚ wyniki krwi. NaleÂży zbadaĂŚ wtedy nieco wiĂŞcej czynnikĂłw niÂż tylko wapno i fosfor.

Beardie sÂą jak dzieci, kiedy maluch siĂŞ przewrĂłci i zapytasz czy boli, udeÂży w gromki pÂłacz, jak zapytasz "gdzie zajÂąc" - zapomni o wszystkim. Tak przynajmniej naleÂży postĂŞpowaĂŚ w sytuacjach Âłatwych.

[AgataW-B]

To teraz ja, parê s³ów o m³odym, gwoli wyjaœnienia Peanut jest bardzo odwa¿nym psem. Poznaj¹c coœ nowego [np. suszarka, kosiarka, maszynka do krojenia chleba itd. generalnie maszyny wydaj¹ce nowe, g³oœne dŸwiêki] wzdryga siê, ale za chwilê podchodzi i obw¹chuje "tego nowego stwora". Za k¹piel¹ nie przepada [widzê to bo stoi praktycznie nieruchomo w brodziku, jakby by³ sparali¿owany] ale nie przeszkadza mu to podczas mojej porannej toalety podchodziÌ do owego brodzika i obw¹chiwaÌ go z ka¿dej strony, wk³adaj¹c ³epek do œrodka. Jedyn¹ rzecz¹, której m³ody naprawdê siê boi [nie lubi?] jest samochód. Zapiera siê i za chiny nie ruszy, wiêc trzeba go do niego wk³adaÌ. Na razie nic nie pomaga. Nawet fakt, ¿e jeŸdzimy tylko w fajne miejsca [na spacerki, do innych piesków, do rodziców których uwielbia, z wzajemnoœci¹ oczywiœcie itd] ani "przekupowanie" smakami.
W s¹siedztwie mamy dwa wielkie dogi niemieckie, takie ma³e Ÿrebaki. Peanut czuje do nich respekt, wyraŸnie waha siê czy podejœÌ czy nie, szczeka na nie. Ostatnio odwa¿y³ siê podejœÌ [oczywiœcie tylko do p³otu ], co by³o nie lada wyczynem bior¹c pod uwagê to ¿e s¹ one dla niego obce i w dodatku 6 razy wiêksze od niego. Widzê, ¿e jest odwa¿nym psem, nie boj¹cym siê nowych wra¿eù i wyzwaù. Jest otwarty na poznawanie nowego. A ja NIGDY nie pocieszam go w momencie zawahania. Jak mi uciek³ z ³azienki kiedy pierwszy raz w³¹czy³am przy nim suszarkê to nie lecia³am za nim, tylko go "ola³am" i oczywiœcie po chwili wróci³. Nie niaùczê go. Oczywiœcie uwielbiamy siê tuliÌ, bawiÌ, ca³owaÌ [] itp., ale ja naprawdê wziê³am sobie do serca Wasze [Twoje i Anety] rady ¿eby psa nie niaùczyÌ i nie traktowaÌ jak francuskiego pudelka I wcale nie czujê siê z tym Ÿle! Wprost przeciwnie, jestem z siebie dumna i wierzê w to ¿e robiê dobrze. Mimo, i¿ zanim Peanut do nas trafi³ ba³am siê ¿e bêdê mia³a z tym problemy. Widzê, ¿e m³ody wyrasta na m¹drego i fajnego ch³opaka i wiem, ¿e po czêœci to te¿ moja zas³uga.
Natomiast zwyk³a ludzka wra¿liwoœÌ nie pozwoli³a nam na zignorowanie tamtego wrzasku. Gdybym kiedyœ ignorowa³a jego skowyty [wiem, ¿e nie jest rozpieszczonym bachorem, któremu wydaje siê ¿e mo¿e p³aczem zdobyÌ co chce] to ju¿ by nie ¿y³ [chodzi mi o sytuacjê z wê¿em, który go dusi³]. To nie by³o popiskiwanie, p³acz, to by³ WRZASK, przeraŸliwy wrzask.Myœla³am, ¿e coœ mu siê sta³o-fizycznie. ByÌ mo¿e nie powinnam siê pop³akaÌ u weterynarza, ale emocje by³y wtedy silniejsze ode mnie i nie zdo³a³am nad nimi zapanowaÌ. Wychodzê z za³o¿enia, ¿e nierozpieszczanie nie oznacza znieczulicy - jeœli widzê, ¿e dzieje mu siê krzywda to reagujê. Wydaje mi siê, ¿e podchodzê zdroworozs¹dkowo do jego wychowania. Czyli, podkreœlam, nie rozpieszczam i nie pocieszam kiedy widzê, ¿e niepotrzebnie siê czegoœ boi albo ma focha, ale reagujê kiedy czujê/widzê/s³yszê, ¿e mog³o staÌ siê coœ z³ego. ByÌ mo¿e powinnam reagowaÌ mniej emocjonalnie, ale na to niestety ju¿ nic nie poradzê. Taka po prostu jestem... Przy czym moja reakcja w postaci przytulenia po owym wrzasku zaoowocowa³a jego uœmiechem i machaniem ogonka. Wiêc chyba ok

[Aneta]

Agatko jestem przekonana , ze starasz siê bardzo dobrze wychowaÌ Peanuta i na pewno zrobisz to rewelacyjnie. Niestety w sytuacjach traumatycznych musimy zachowaÌ zimn¹ krew i zachowaÌ sie tak jak trzeba, tzn owszem biegniemy na z³amanie karku, oceniamy sytuacjê w razie czego ratujemy z opresji malucha i .... nie pocieszamy , nie przytulamy, zostawiamy poprostu psiurka w spokoju, mozemy co najwyzej odwrocic jego uwage od czegos co go przestarszy³o zabawk¹ lub jakimœ ulubionym smako³ykiem. Uspokajanie, przytulanie utwierdza go w przekonaniu, ze mia³ powód do strachu i paniki. A jesli panikuje przy tym przewodnik stada lub jest równie przera¿ony to mamy ... klops. Zignorowanie sytuacji jest najlepszym wyjœciem w takich sytuacjach jak z³y sen czy ten nieszczêsny w¹¿ ogrodowy.
Wiem, ze czasami trudno jest podejÂśc do takich spraw zimno i kalkulacyjnie, poniewaÂż emocje niejednokrotnie dajÂą gĂłrĂŞ. Ale mimo wszystko my musimy nad tym pracowaĂŚ i staraĂŚ siĂŞ .

Wydaje mi siĂŞ, ze nie ma sensu rozdrapywac sprawy zÂłego snu, poniewaÂż tak jak i ludzie psy majÂą ró¿ne charakterki i usposobienie. Sa ludzie mniej i bardziej wraÂżliwi, jedni w ten inni w tamten sposĂłb odreagowujÂą stres czy przykre doÂświadczenia. My rĂłwnieÂż czasami Âśnimy i przezywamy swoje problemy. Moze Peanut w taki wÂłaÂśnie sposĂłb odreagowaÂł swoje traumatyczne przeÂżycie. Pozostaje obserowowaĂŚ go i uczyĂŚ siĂŞ jego zwyczajĂłw i zachowaĂą. MyslĂŞ, ze nie macie sie czym martwiĂŚ. Peanut od urodzenia byÂł otwartym i bardzo ciekawym szczenieciem , absolutnie nie zaliczyÂłabym go do strachliwych czy bojaÂźliwych. Nie na darmo jest powiedzenie, ze "co nas nie zabije to nas wzmocni" 
Pozdrowionka i caÂłuski dla naszego "Apollo" .
Wybieramy sie do Was w listopadzie w odwiedziny 

[AgataW-B]

ja jestem taka, Âże jak mi siĂŞ coÂś stanie lubiĂŞ byĂŚ pocieszona. ale to chyba syndrom jedynaczki faktycznie, dziĂŞki temu pocieszaniu jestem nadwraÂżliwa i lubiĂŞ dzieliĂŚ siĂŞ emocjami [w nadziei na pocieszenie]. zakÂładam wiĂŞc, Âże podobnie moÂże byĂŚ w przypadku psa. I wiem, Âże macie racjĂŞ. ale po prostu nie mogÂłam go nie przytuliĂŚ po tym co siĂŞ staÂło. Âźle bym siĂŞ z tym czuÂła a on pewnie wyczuÂłby moje zÂłe emocje... biorÂąc pod uwagĂŞ fakt, Âże nie jest Âłatwo siĂŞ zmieniĂŚ [a w szczegĂłlnoÂści swoje emocje i podejÂście do pewnych spraw] to wiem, Âże juÂż zawsze w sytuacjach "kryzysowych" bĂŞdĂŞ pocieszaĂŚ. Ale podkreÂślam "kryzysowych", nie w pierdoÂłach... dla mnie przeraÂźliwy wrzask i zsiusianie siĂŞ pod siebie byÂło wystarczajÂącym powodem Âżeby przytuliĂŚ mojego ukochanego malucha. byĂŚ moÂże to niewychowawcze... 
a co do odwiedzin, to zapraszamy serdecznie tylko dajcie znaĂŚ wczeÂśniej kiedy bĂŞdziecie ÂżebyÂśmy na pewno byli w domu.

[MaÂłgorzata]

ach... jak trudno ma jest doroÂśleĂŚ i zachowywaĂŚ doroÂśle  ale waÂżne Âże zdajemy sobie sprawĂŞ z naszych wad i zachowaĂą. MoÂżemy wtedy juÂż po wszystkim, po pierwszych reakcjach oceniĂŚ sytuacjĂŞ i dalej postĂŞpowaĂŚ wÂłaÂściwie.

[Aneta]

Mam plany odwiedzinowe w zwiÂązku z uczestnictwem na poznaĂąskiej wystawie  czyli 8 listopad. Jak powiedziaÂłam wczoraj mojej cĂłreczce Kostce to dopytywaÂła siĂŞ: czy jak sie zaraz umyjemy (byÂł to wieczĂłr) to od razu jedziemy?  MaÂła istotka a tak dobrze zapamiĂŞtaÂła pozytywne emocje zwiÂązane z "Apollo" czyli Peanutem .

[AgataW-B]

aha, super, sobota zapamiĂŞtam i zaÂłatwiĂŞ wolne w pracy zapraszamy. Peanut z pewnoÂściÂą bĂŞdzie bardzo szczĂŞÂśliwy, Âże zobaczy swojÂą rodzinkĂŞ

[MaÂłgorzata]

a moÂżna siĂŞ wprosiĂŚ teÂż.... ?

[AgataW-B]

OczywiÂście MaÂłgosiu! z wielkÂą przyjemnoÂściÂą! ogrĂłdek nie jest za duÂży ale zmieÂścimy siĂŞ bez problemu cieszĂŞ siĂŞ, mam nadziejĂŞ Âże pogoda dopisze