Forum Grupy Miłośników Bearded Collie

Moim zdaniem nie, nie wyklucza, i dowodów na to widzê ca³¹ masê. Niektóre sporty utrudniaj¹ oczywiœcie po³aczenie z wystawami, ale nie wykluczaj¹ a napewno cechy predysponuj¹ce do pasterstwa (instynkt pasterskich, szkolenie w tym zakresie) czy dogoterapi moim zdaniem pomagaj¹, przede wszystkim ucz¹ psa kontaktu z cz³owiekiem i rozumienie jego poleceù, a to umiejetnoœÌ wa¿na w ringu te¿. Pies który ma zajêcie, który coœ robi, coœ Ìwiczy, jest zdecydowanie ³atwiejszy do opanowania w ringu.
Futerko.... wystarczy podstawowa toaleta, i teÂż psa z ringĂłw nie trzeba wykluczaĂŚ, ot, trochĂŞ higieny.

a oto filmik, Charli, psiak wystawowy, ktĂłry jednoczeÂśnie byÂł trenowany obedience jak rĂłwnieÂż i pasienie, a jak mu idzie? jak wyglÂąda? zobaczcie sami:
http://www.facebook.com/video/video.php?v=117675811611145

poniewaÂż temat od czasu do czasu wypÂływa, ciekawa jestem Waszych opinii, czy i jak podgodziĂŚ pasterstwo, sporty, dogoterapiĂŞ z wystawami? da siĂŞ czy nie?

JedynÂą przeszkodÂą moÂże byĂŚ brak czasu :) Szkolenie psa zajmuje go sporo, zwÂłaszcza jeÂśli ktoÂś myÂśli o zawodach.

Wg mnie nie, kwestia czasu tylko. Daisy i Deep sobie te dwa razy do roku pas¹ i na "urodê" wp³ywu to nie ma. Wg mnie ka¿da aktywnoœÌ uczy psa zadowolenia z siebie, pewnoœci, zwi¹zuje z w³aœcicielem, oœmiela do nowych sytuacji, a w rezultacie pomaga w wystawianiu.

Pamietajmy np. topowego, historycznego Offenbacha - i zywciĂŞzca Âświata byÂł i owce pasÂł i w agillity skakaÂł - widziaÂłam fotki.

UwaÂżam, ze to kwestia bardziej naszego czasu i ambicji.

Ja rĂłwnieÂż uwaÂżam, Âże uprawiania przez psa sportu nie wyklucza go z udziaÂłu w wystawach. Ballada od 3 m-ca trenuje agility, jeÂździ na zawody, seminaria i obozy i byÂła na kilkudziesiĂŞciu wystawach.

Bardzo du¿o zalezy od w³aœciciela czy bêdzie chcia³ coœ z psem robiÌ i znaleŸÌ jego wrodzony talent do robienia czegoœ fajnego.

W przypadku Beraded Collie faktycznie pracujÂącego ( czyli na codzieĂą) przy owcach moÂże byĂŚ problem z jakoÂściÂą foterka. Poprostu taki beardi nie bĂŞdzie taki efektowny jak ten, ktĂłry mieszka w domu na kanapie. Ale oczywiÂście wyglÂąd futerka nie umniejsza jego budowy anatomicznej.

Jak równie¿ wycacany wygl¹d nie umniejsza wartosci u¿ytkowej psa. To mo¿e jak najbardziej iœÌ w parze.

Ballu jest doskona³ym przyk³adem, który pokazuje, ¿e mo¿na ³¹czyÌ jedno z drugim. A co do Offenbacha - przy iloœci wystaw, w których bra³ udzia³, chyba niewiele czasu mia³ na cokolwiek innego :-)

Chyba jednak trochĂŞ miaÂł miĂŞdzy championĂłw a weteranami z tego co zaobserwowaÂłam. ByÂło wszystko na jego stronie prywatnej, nie de Chester.

Oj miaÂł "Bach" - legenda Show Bearded Collie trochĂŞ czasu, kiedy byÂł szczegĂłlnie w Szwecji i Finlandi, tu jego strona
http://offenbach.de.chester.free.fr
Sara - dziÂś int ch. Szwedzki, nowrweski, duĂąski champion:
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1424061843642&set=o.115418025138875
synek Offenbacha - Ducan (zdecydowanie wystawowy pies, champion):
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1419879099076&set=o.115418025138875
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1419880259105&set=o.115418025138875
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1419877779043&set=o.115418025138875
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1275139000664&set=o.115418025138875

Jejku, to ukojenie dla oczu, jak piĂŞknie Ofenbach przezentowaÂł sie z owcami (mam nadziejĂŞ, Âże mogĂŞ przekleiĂŚ fotkĂŞ)

(http://offenbach.de.chester.free.fr/photos/index2009.jpg)

... a ja nadal jestem przekonana, Âże w Beardecim Âświecie jest wyjÂątkowo, i stÂąd, uÂżytkowoÂśc w wiekszoÂści idzie w parze z wyglÂądem. Skandynawia i Anglia sa w tym wzgledzie zgodne, i bardzo, bardzo ceniÂą sobie walory psychivczne, ponad dÂługie i efektowne futerko. Pilnuja wzorca, krytykujÂą siĂŞ wzajemnie, czĂŞsto bardzo krytycznie ale i rzeczowo. 

Daisy (Ch Dream About Dzamila Z Domu Etny) na ringu:
(http://images40.fotosik.pl/580/94dc6a69f70de27emed.jpg) (http://www.fotosik.pl)

i w pracy:
(http://images49.fotosik.pl/597/7bb167a2cc24e79dmed.jpg) (http://www.fotosik.pl)

Anetko nie widzia³aœ nigdy Offenbacha (nawiasem mówi¹c pradziadka maluszków F Z Domu Etny) przy pracy? To by³ beardie ca³¹ gêb¹ :)

Nie do koùca siê zgodzê. Zobacz, jak wygl¹daj¹ beardie z typowo u¿ytkowych linii. W ka¿dej rasie ró¿nica jest bardzo widoczna i nie s¹dzê, by w przypadku beardie by³o inaczej.

Wiecej widzĂŞ takich, co majÂą cechy uÂżytkowe, niÂż tych  "typowo uzytkowymi".
Faktycznie pracuj¹cych ze stadami Bearded Collie jest niewiele (o ile wogóle s¹, hodowla w dzisiejszym œwiecie jest zupe³nie inna ni¿ kiedyœ), a hodowle "pracuj¹cych" czy "uzytkowych" beardie to takie, gdzie ludzie tak jak my je¿d¿¹ na szkolenia i bawi¹ siê w konursy pasienia, ale ich zwierzeta nie pilnuj¹ stad i nie ps¹ ich. Tyle tylko, ¿e my jeszcze uczestniczymy w wystawach i zwracamy na kolejne cechy uwage, a oni je pomijaj¹.

SÂą rasy, gdzie wystawowe psiaki poszÂły w takim kierunku, Âże przestajÂą byĂŚ uzytkowe. Ale to ani nasza rasa ani nasza, lecz sĂŞdziĂłw i hodowcĂłw zasÂługa.

Na ka¿dym Beardecim spotkaniu, sympozjum, w ka¿dej powa¿nej publikacji o rasie, w ka¿dej ksi¹¿ce, czytam, ¿e Bearded Collie ma byÌ ³adny, ale przede wszystjim ma byÌ to sredniej wielkoœci pies, o cechach zdecydowanie przysposabiaj¹cych go do pracy jako pasterz.

Natomiast okreslenie Âże linia czy hodowla jest typowo wystawowa, i takie psy nie nadajÂą siĂŞ na psy pracujÂące czy sportowe - jest nieprawdziwe i przesadzone. Dowodem powyÂższe posty  :D

Amen.

Jak powiedzia³a Wendy Hines (Ramsgrove, Wlk. Brytania): beardie ma byÌ zbudowany tak, by móc spe³niac swoj¹ pierwotn¹ rolê. To co czyni z beardie piêknego psa wystawowego to te cechy, które pozwoli³yby mu na wydajn¹ pracê np. g³êboka klatka piersiowa, dobry front itd.

Wydaje mi siĂŞ Iwonko, Âże to ma miejsce wtedy kiedy hodowca sportowy-zapaleniec (znam takich bardzo wielu w innych rasach) stawia przed wszystkim na charakter i atuty strikte uÂżytkowe nie zwracajÂąc uwagi na wyglÂąd, budowĂŞ psa. WyraÂźnie ma to miejsce u Border Collie, ktĂłre czasami nie przypominajÂą swojej rasy. W krajach, w ktĂłrych jest duÂżo beardie pewnie rĂłwnieÂż ma to miejsce. Mam nadziejĂŞ, Âże w Polsce bĂŞdziemy zwracac bacznÂą uwagĂŞ w doborze hodowlanym na oba te aspekty zarĂłwno wyglÂąd jak i charakter.
Na pewno nie jest tak, Âże w tzw liniach uÂżytkowych psy zbrzydÂły od pracy  ;)

prawid³owoœÌ budowy (kontowania, osadzenie koùczyn, proporcje itd) jest warunkiem koniecznym do prawid³owego, wydajnego i nienastreczaj¹cego zbytniego wysi³ku ruchu, pojemna klatka piersiowa, do pomieszczenia p³uc i serca, ustawienie oczu i uszu - do prawod³owego widzenia i s³yszenia, okrywa w³osowa, ma chroniÌ przez warunkami atmosferycznymi (ciep³o, zimno, deszcz).

Te wszystkie cechy sÂą zawarte we wzorcu, ktĂłry dotyczy wystawowych psiakĂłw, nie wiem, jak moÂże wydajnie pracowaĂŚ pies, Âżle zbudowany?

no i maÂłe pytanie do Anetki... czy Bordery byÂły stworzone do pasienia czy freesbe? agility? o ktĂłrych pisaÂłaÂś w poÂście? o tych pasÂących czy tych sportowych? i czy aby te odstepstwa od standardu nie sÂą w jakis sposĂłb zmianÂą tych psĂłw z pastuszkĂłw w sportowe? i moÂże stÂąd te rĂłznice?

OczywiÂście, Âże nie chodzilo mi o to, ze psy brzydna od pracy ani, ze psy z linii wystawowych sie do niej nie na daja :) Chodzi wlasnie o to, co napisalas, czyli, ze kojarzy sie glownie na cechy charakteru i odpowiedni do pracy temperament. A niestety pewne cechy wygladu czesto nie ida z nimi w parze.

Jednak nie ulega watpliwosci, ze wiele psow z linii wystawowych to psy calkowicie pozbawione instynktu pasterskiego czy chocby pasji aportowania.

takie rodzÂą siĂŞ teÂż w liniach pracujÂących  ;D a aport chyba nie jest cechÂą psa pasterskiego. Jakie masz spostrzeÂżenia w tym wzgledzie? bo ja znam kilka, ktĂłre instynkt majÂą, ale aportowaĂŚ nie widzÂą potrzeby  :( choc bardzo chciaÂłam... chyba nie maja zamiaru przynosiĂŚ niesformych owieczek, a wolÂą je zagoniĂŚ do stada na ich wÂłasnych nĂłzkach  ;D

Oczywiście, tylko o wiele rzadziej.


Jest formą realizacji łańcucha łowieckiego. Pogoń za zwierzyną jest ważnym i wzmocnionym elementem łańcucha łowieckiego u psów pasterskich. A przynajmniej powinna być :)

Dopiero teraz zauwaÂżylam, Âże dopisaÂłaÂś coÂś po mojej odpowiedzi. Przeciez nikt nie mowi, ze pies ma owce przynosic :) Pytanie na jakiej podstawie stwierdzono, Âże owe psy majÂą instynkt pasterski oraz na czym Twoim zdaniem taki instynkt siĂŞ opiera, jesli nie na zmodyfikowanym ÂłaĂącuchu Âłowieckim?

Brak chĂŞci aportowania nie jest jednoznaczne z brakiem chĂŞci pogoni za zwierzynÂą. PrzykÂładem jest Plindza, ktĂłra goni wszystko co siĂŞ rusza i pewnie zaliczyÂłaby prĂłby instynktu ale za to wogĂłle nie jest zainteresowana aportowaniem zabawek. Z chĂŞciÂą zaaportowaÂłaby traktor gdyby tylko potrafiÂła go do Ciebie zagoniĂŚ.

Wydaje mi siĂŞ, Âże chĂŞĂŚ aportowania zabawek staÂł siĂŞ w pewnym sĂŞsie wyznacznikiem czy pies bĂŞdzie nadawaÂł siĂŞ do pracy czy nie, ale jest to zbyt jednokierunkowy wyznacznik.

TO ÂŻART OCZYWIÂŚCIE  ;D
Sara - zdany egzamin na psa pasterskiego, po szkoleniach - nie aportuje.
Olivier - teÂż, i teÂż nie aportuje.
Skipper - zdany egzamin - nie aportuje.

Rozumiem, Âże ten instynkt to efekt jakiegoÂś ÂłaĂącucha, tyle, ze zmodyfikowany, czasami zapewne stÂąd nie kaÂżdy ktĂłry speÂłnia warunki pasterza, musi aportowaĂŚ.

Modyfikacja zawsze ma na celu eliminacjê jednych cech (np. z³apaÌ, zabiÌ, upolowaÌ) a wzmocnienie innych (np. opiekuùczoœÌ, brak agresji), i chyba tu jest klucz do rozumienia tematu.

ChĂŞĂŚ aportowania jest wg mnie czymÂś "extra", wartoÂściÂą dla wielu "dodanÂą", pozytywnÂą, wystĂŞpujÂącÂą u danego osobnika lub nie, albo tez inaczej - o rĂłznym stopniu nasilenia.

W ten sposĂłb to rozumiejÂąc pies pasterski nie musi wykazywaĂŚ chĂŞci aportowania by wykazywaĂŚ cechy psa pasterskiego  :D tak jak pewnie sÂą psy, a napewno rasy, ktĂłre aportuja, ale instunktu pasterskiego u nich brak. Biologia to nie matematyka, i kaÂżda modyfikacja ma wilele odcieni.

Zobaczymy co z PlindzÂą bo w tym roku zamierzam przystÂąpiĂŚ do testĂłw z moimi, zawsze coÂś mi przeszkadzaÂło, tym razem mam nadziejĂŞ - bĂŞdĂŞ. Anetka trafnie zauwazyÂła podczas naszego ostatniego spaceru (styczen 20110), Âże Plindza, goniÂąc za traktorami czy samochodami, ciagle zerka na mnie, jakby chciaÂła utrzymaĂŚ kontakt i wiedzieĂŚ gdzie ma tego traktora zagoniĂŚ  ;D nigdy nie znika mi z oczu, a jak sie odwrĂłcĂŞ i idĂŞ w innym kierunku z resztÂą psĂłw - przy³¹cza siĂŞ do nas a gonionego "obcego" zostawia. A moÂże jej siĂŞ co g³ówce pomieszaÂło i nie wie czy ma paœÌ czy polowaĂŚ  ;D ;D ;D sama siĂŞ chetnie przekonam.

Zgadzam się, że mogą istnieć psy pasące, które nie mają pasji aportowania - jednak częściej ją mają. No i pytanie, dlaczego pies nie aportuje? Czy nie przejawia po prostu chęci pościgu za poruszającym się obiektem? Czy biegnie, ale nie chwyta? Czy biegnie, chwyta, ale nie przynosi (czyli nie został tego nauczony)? Często wina leży po naszej stronie, bo na przykład stłumiliśmy ta pasję w szczenięctwie (ja jestem tego doskonałym przykładem ;))

Chęć aportowania wydaje mi się dobrym wyznacznikiem przydatności do pracy, bo o wiele łatwiej się psa szkoli. Inaczej tracimy cenne wzmocnienie.

Jeśli Plindza ma chęć pościgu, powalczyłabym o zainteresowanie zabawkami. Myślę, że jest to bardziej niż możliwe. Czy uciekające zabawki też ją nie interesują?

MoÂże nie jestem ekspertem w tej dziedzinie ale mam spore doÂświadczenie z psami sportowymi oraz w szkoleniu szczeniÂąt. Mam rĂłwnieÂż za sobÂą prĂłby pobudzenia Plindzy i Toffci (cĂłrka Plindzy) i przykro mi siĂŞ do tego przyznaĂŚ ale z ZEROWYM rezultatem.
Moja ostatnia prĂłba zachĂŞcenia Plindzy do zabawki skoĂączyÂła siĂŞ ugryzieniem mnie w tyÂłek (prawie  ;D), potraktowaÂła mnie poprostu jak owcĂŞ i chciaÂła zagoniĂŚ.

Z Toffci¹ mia³am okazjê pracowaÌ d³u¿ej, poniewa¿ zabra³am j¹ na obóz agilitowy na ca³y tydzieù. Niestety Toffcia równie¿ nie by³a zainteresowana zabawkami (próbowa³am ro¿nych , ró¿nistych). Oczywiœcie z chêci¹ wykonywa³a ró¿ne polecenia ale nagrod¹ mog³y byÌ tylko smaczki lub poprostu pochwa³a, która cieszy³a j¹ chyba najbardziej. I owszem Toffcia przynosi³a rzucon¹ przez Gosiê zabawkê ale robi³¹ to dla niej nie dla siebie, nie dla swojej przyjemnoœci jak to maj¹ w zwyczaju robiÌ psy z instynktem aportowania. Robi³a to z min¹ "no dobrze przyniosê Ci t¹ zabawkê skoro tak bardzo chcesz ale zupe³nie nie wiem po co j¹ tam rzuci³aœ" ;)

Ale obie dziewczyny chĂŞtnie reagujÂą na jakikolwiek inny ruch wykazujÂąc zachowania psa pasterskiego.

W pewnym sensie zgadzam siĂŞ z IwonÂą, ze chĂŞĂŚ aportowania jest wyznacznikiem przydatnoÂści psa do pracy ale raczej miaÂłabym tu na myÂśli nowoczesne psie sporty (agility, frisbee itp), ktĂłre wymagajÂą od psa sporej ekspresji i nie zawsze podparte sÂą ich naturalnymi instynktami.
WiĂŞc wybierajÂąc z miotu szczeniĂŞ do sportu typu agility wybiorĂŞ najbardziej dominujÂące i z chĂŞciÂą poscigu za zabawkÂą ale to nie znaczy, Âże pozostaÂłe nie nadadzÂą siĂŞ np do dogdance czy do pasienia. Aczkolwiek z pasieniem mam najmniejsze doÂświadzcenie, mam nadziejĂŞ Âże to siĂŞ zmieni. Ale wiem rĂłwnieÂż, Âże zbyt ekspresyjne i nakrĂŞcone psy moga mieĂŚ problem z pasieniem gdyÂż zbyt czĂŞsto bĂŞda uÂżywaĂŚ zĂŞbĂłw.

Fajnie jakby Dagmara teÂż siĂŞ w tej kwestii wypowiedziÂła ,bo jeÂździÂła z psami na pasienie.

od siebie dodam, Âże bardzo, bardzo chciaÂłam nakierowaĂŚ PlindusiĂŞ na freesbe, stosowaÂłam siĂŞ do wszelakich rad Anety i Ani Garbackiej (szkoleniowiec). PolegÂłam. MyslaÂłam Âże to moja wina.
No wiĂŞc, przy Merci i Tofci zawziĂŞÂłam sie, stosowaÂłam do wszelakich rad i zasad. ZaczynaÂłam juÂż z maluszkami, biorÂąc je oddzielnie, z czego byly super zadowolone, i heja z zabawkami, no i owszem... troszke tak, ale... szarpaĂŚ siĂŞ z "mamÂą"... nie to nie da rady :-( no wiĂŞc Anetka - ratunku, pomó¿, no i pojechaÂła Tofcia na obĂłz... no i sie okazaÂło,Âże ... klapa, nie da siĂŞ, Tofcia nie bĂŞdzie sportowcem  ;D, choĂŚ najÂśmieszniejsza jest w tym wzgledzie Merci, ktĂłra jak jej rzucaÂłam zabawkĂŞ, czy woreczek peÂłen salami albo pieknie pachnÂącej szyneczki ze spichrza, patrzyÂła wymownie na TofciĂŞ, jakby chciaÂła powiedzieĂŚ "no dalej, rusz siĂŞ, chyba nie myslisz, Âże ja to przyniosĂŞ?!"  ;D na TofciĂŞ ten numer dziaÂłaÂł, i jako wiĂŞkszy Âłakomczuch przynosiÂła z oczyma proszÂącymi, wciskajÂąc mi to w rĂŞce - otwĂłrz, przecieÂż juÂż zrobiÂłam co chciaÂłaÂś...
Hmm... ja pewnie instynktownie takie charakterki wybieram  :)
NiektĂłre nauczyÂły siĂŞ w nowych domach aportu, ale sÂą i takie co zrobiÂą wszystko dla Pani Pana, ale..  akurat aportowania - nie.
Teraz naprawdê wierzê, ¿e ani Sara ani Skipper po prostu nie chcia³y aportowaÌ, ¿e wola³y pasienie, po prostu. Nie by³o tam b³êdu szkoleniowego.

Podobnie jest u mnie ze sprawÂą smakoÂłykĂłw. Na ĂŚwiczeniach, przy zabawie, na spacerze, w domu - uwielbiaja, jeden przez drugiego chce dostaĂŚ i chetnie powtarzajÂą pewne czynnoÂści, byle tylko zasÂłuÂżyĂŚ sobie na smakoÂłyka, ale.. ale w ringu - sÂą smakoÂłykiem zupeÂłnie nie zainteresowane, czekajÂą tylko na mĂłj gest, sÂłowo, i po prostu chcÂą robiĂŚ to co naleÂży, one uwielbiaja robiĂŚ ze mnÂą cokolwiek, byle ze mnÂą, to jest fajnie i nic juÂż nie potrzeba.
U mnie w domu panuje ukÂład, Âże czy mam smakoÂłyki czy nie, zawsze jest fajnie coÂś robiĂŚ z paĂąciÂą  :D choĂŚ przyznajĂŞ, sama polecam tĂŞ metodĂŞ, i wiem, Âże z reguÂły dziaÂła, szczegĂłlnie tam, gdzie pies jest jeden, bezkonkurencyjny  :)

Lily jest ¿ywym przyk³adem, ze moze aportowaÌ, a nie ma instynktu pasterskiego - przynajmniej nie zdany oficjalnie. Próbowalismy u Tomka Pecolda dwa razy - na oficjalnej próbie i na seminarium, ale có¿ ona owce wylizuje ;))). Za to pasie koty, za co dostawa³a w dzieciùstwie bury, wiec moze to skutek. Za to aportuje niezmordowanie, gdyby jej pozwoliÌ to by dos³ownie aportowa³a do zdechniêcia. Aportuje nie tylko nam, ale obcym te¿.

Co do aportowania to moja Cherry bardo chetnie aportuje patyki natomiast zabawki nigdy nie byly dla niej atrakcyjne chetnie pasie znajome psy/rowniez zaganiala swoje dzieciaki/i uwielbia wprost gonic koty,ptaki.Jedyny klopot z aportem jest wtedy gdy go nie zobaczy poprostu;)uwielbia tez szarpac sie patykiem ze mna potrafi nawet nad ziemia zawisnac uczyla tez takich zabaw maluchy i najlepsza zabawa dla niej jest"ukrasc'komus patyk i z nim uciekac.Pracowala najwiecej jako psi pastez jak mieszkalam na blokach wtedy wieczorem chodzilismy cala banda tzn 4-5kobiet i tyle samo psow i jezeli ktorys z niesfornych kundelkow oddalal sie od nas Cherry zawsze starala sie go zagonic w nasza strone natomiast co do pasienia owiec to nie mam pojecia bo Cherry nigdy owiec nie widziala z bliska lecz mysle ze nie bylaby zainteresowana bo z natury nie lubi zwierzat wiekszych od siebie.

Daga a jak z aportem u Dasie i Deepa?

Ale tu chodziÂło o odwrotnÂą sytuacjĂŞ, czyli czy pies z instynktem pasterskim ma teÂż pasjĂŞ aportowania. MyÂślĂŞ, Âże takich pastuchĂłw jak Lily jest wiele, np. moja Sammy - wielkie zainteresowanie zabawkami a nikÂłe owcami ;)

NIe do koĂąca Iwonko :-) , Daga pewnie sÂłusznie zauwazyÂła, Âże aport nie musi byĂŚ cechÂą predysponujÂąca do psaienia, przynajmniej ja tak to widzĂŞ.
Jedno nie zalezy od drugiego, nie wyklucza siĂŞ ale teÂż i nie ma zasady Âże jak aport predysponuje do pasienie i odwrotnie, ze jak pasie, napewno powinien aportowaĂŚ.

WidaĂŚ, Âże to modyfikacja bardziej zÂłozonej cechy.

no i ... Âładny wyglÂąd nie wyklucza cech pasterskich czy przydatnych w sporcie  :D jupie!

 

Nigdy nie twierdziłam, że jest cechą predysponującą do pasienia. Po prostu próbowałam odpowiedzieć na Twoje pytanie, co ma pasja aportowania do psa pasterskiego. Wydawało mi się również, że pies, który posiada instynkt pasterski i pracuje z owcami również ową pasję posiada. Teraz wiem, że są psy, które mimo instynktu, nie posiadają chęci aportowania. Jednak bardzo ciekawi mnie dlaczego tak się stało i na pewno zgłębię ten temat :)


Ładny wygląd nie wyklucza, natomiast brak instynktu pasterskiego (w przypadku, gdy planujemy pracę z owcami) oraz brak pasji aportowania (w każdym innym sporcie, może nie na 100%, ale znacznie utrudnia zrobienie z psem czegokolwiek) tak.

 :) DziĂŞki za komentarze, mam nadziejĂŞ, Âże jesli ktoÂś nabĂŞdzie kolejnych spostrzeÂżeĂą, wiedzy - podzieli siĂŞ nimi z nami.

no wiêc na ten moment, mamy jasnoœÌ, ¿e Beardie z hodowli "wystawowych" o ile posiadaja okreœlone instynkty i warunki mog¹ jak najbardziej zadowoliÌ i tych co siê bêd¹ chcieli bawiÌ w sporty psie, dogoterapi¹, czasami zaj¹Ì serio pasieniem (zapewne hobbystycznie utrzymywanego stadka owiec :D), i tych których wystawy ci¹gn¹.

Co do linii "pracujÂących" - to  nie kaÂżde szczeniĂŞ bĂŞdzie wykazywaÂło pasjĂŞ rodzicĂłw i dziadkĂłw, a o wystawach raczej (choĂŚ nie wykluczam) nie nalezy myÂśleĂŚ, tyle, Âże ja osobiÂście, hodowli strict "pracujacych" Beardie w Europe nie znam. Jak kto bardzo takÂą liniÂą zainteresowany - odsyÂłam do kraju pochodzenia rasy.

OczywiÂście, nie kaÂżde szczeniĂŞ z miotu bĂŞdzie wystawowym championem, i raczej nie codziennie ten champion jest rĂłwniez championem w obedience czy agility, dogoterapeutÂą  itd, stÂąd w zaleznoÂści od tego czego chcemy, czego oczekujemy - dobrze jest poczytac i zainteresowac siĂŞ tym, jak wybraĂŚ hodowlĂŞ i szczeniaka do okreslonego celu.

Ca³kiem przypadkowo nawi¹za³a siê podobna dyskusja na facebook. Pewnie warto poczytaÌ co mysl¹ m.in. Anglicy na ten temat, wœród nich równkiez Pani Osborn, która widzia³¹ osobiœcie pierwsze Bearded Collie, od których pochodz¹ wszystkie inne BC.
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=1626885868062&set=p.1626885868062

jak kto nie czyta po angielsku, polecam Google Chrome albo po prostu tÂłumaczyĂŚ sobie przez kopiuj wklej na http://translate.google.com/ generalnie - tÂłumaczy OK  :D

TeÂż aportujÂą, choĂŚ Daisy bardziej, ale Lily jest najbardziej zaciĂŞta w tym kierunku.

Ostatnio na PT mieliÂśmy aport taki "fachowy" z tym wielkim drewnianym kozioÂłkiem. Rosie bardzo dobrze a Joy jesli nawet podleci to bardziej z instynktu pogoni, bo gdy przestaje siĂŞ ruszaĂŚ to olewa. Za to instynkt pasterski ma na pewno, miaÂła juÂż kontak z owcami.

Najsmieszniejsza by³a ostatnio na przedszkolu ma³a Kropka, bo sama sobie zabawkê znalaz³a (zamiast nota bene zrobiÌ do mnie) i od tej pory Ìwiczy³a z Maciejem pos³uszeùstwo w nagrodê nie na przysmak, ale na zabawke w³aœnie. I super to dzia³a³o. Jej brat Canibalek aportuje cudownie mam filmik z Francji... Beauty zaœ np. nie. Genralnie by³o to najbardziej "zabawkowy" miot jaki mia³am. Ich tata Vivaldi te¿ nie, co moze znaczyÌ, ze podobnie jak z instynktem pasterskim cecha jest doœÌ silnie odziedziczalna i wystarczy jedno z rodziców.

myslĂŞ, Âże tak, w naszej rasie to chyba cecha ktĂłra nie zostaÂła "wytrzebiona", wiĂŞc jest.

I zgadzam siĂŞ z Wendy Hines, Âże zbyt czĂŞsto "grzechy" sÂą przykrywane pod nazwÂą "pracujÂący", gdzie dane zwierzĂŞ nie byÂłoby akceptowane ani przez farmerĂłw/szkoleniowcĂłw ani teÂż w ringach wystawowych.

Zgadza, siĂŞ z tym w 100%.