Forum Grupy Miłośników Bearded Collie

Witam,
Mamy maÂły problem, ktĂłry spadÂł na nas zupeÂłnie nieoczekiwanie. Brock byÂł do tej pory niebojaÂźliwym psem. Nie okazywaÂł ani lĂŞku ani strachu. ByÂł rĂłwnieÂż jak siĂŞ nam wydaje socjalizowany doœÌ rozsÂądnie( spacery, wizyty u rodziny, kontakt ze znanymi i nieznanymi osobami). Nie wydarzyÂło siĂŞ nic co mogÂłoby go przestraszyĂŚ, a tu nagle z dnia na dzieĂą zmiana zachowania: starch przed samochodami, samolotem :(  , odkurzaczem, ktĂłrego wczeÂśniej siĂŞ nie baÂł itp. Jedyne co mi przychodzi do gÂłowy to szczepienie ktĂłre odbyÂło siĂŞ w tym okresie. Czy moÂże to mieĂŚ zwiÂązek przyczynowo-skutkowy i co dalej robiĂŚ  :o?
DodajĂŞ, Âże samo szczepienie przeszedÂł bardzo dzielnie nie okazujÂąc strachu, ani zdenerwowania. Po samym szczepieniu teÂż na pierwszy rzut oka nie zachowywaÂł siĂŞ nieswojo.
Z gĂłry dziĂŞkujemy za pomoc.
Pozdrawiamy!

Wydaje mi sie, ze takie reakcje lekowe u szczeniat w tym wieku dosc czesto sie zdarzaja. Jesli poczytacie troche o socjalizacji, to znajdziecie informacje o tym, ze w okolicach 9 tygodnia zycia lek zaczyna przewazac nad ciekawoscia i szczeniat duzo ostrozniej podchodzi do nowych bodzcow. Najwazniejsze to nie panikowac, bo nasz niepokoj moze tylko utwierdzic szczeniaka, ze dzieje sie cos strasznego. Po prostu dalej robcie swoje (mam na mysli socjalizacje), postarajcie sie, by odkurzacz dobrze mu sie kojarzyl (np. z pysznym jedzonkiem lub zabawa), bierzcie go w bardziej ruchliwe miejsca, tak aby obyl sie z ruchem ulicznym. Najwazniejsze, by bodzce stopniowac, by nie wzbudzily zbyt duzego leku. Nawet jesli wczesniej Brock sie czegos nie bal (a wiemy, ze zawsze byl z niego dzielny chlopak :)) trzeba mu od czasu do czasu przypominac o tym, ze takie halasy nie sa niczym groznym. Polecam artykul opisujacy Zlota dwunastke: http://www.marivet.eu/3.html.

Trudno powiedzieÌ co mog³oby byÌ przyczyn¹, tym bardziej, ¿e Brock nie ma jeszcze 5 czy 7 miesiêcy gdzie czasami takie zachowania siê pojawiaj¹ (tak jak u dzieci w oko³o 5 miesi¹cu ¿ycia. gdzie nagle przestaj¹ chcieÌ akceptowaÌ wszystkich i wszystko). Prawdopodobnie coœ siê sta³o, na co nie zwróciliœcie uwagi (czasami naprawdê tak jest, mimo naszego usilnego zwracania uwagi na wszystko, mo¿e coœ siê dzia³o pod Wasz¹ nieobecnoœÌ w domu? odg³osy z ulicy itp..) ... a mo¿e samoistnie... zaczê³a dzia³aÌ wyobraŸnia...

to co nasuwa mi siĂŞ na szybko. z doÂświadczenia mniej, niemniej jednak z kontaktĂłw z innymi hodowcami na Âświecie, najlepiej pozostawiĂŚ go w spokoju. staraĂŚ siĂŞ w tej chwili nie "popychaĂŚ go", nie "ÂłamaĂŚ"! DaĂŚ mu poczucie bezpieczeĂąstwa, spokoju, przez jakiÂś czas wychodziĂŚ na spacery w ustronne miejsca, i staraĂŚ siĂŞ, aby te spacery miaÂły coÂś co lubi. Niespecjalnie zwracaĂŚ uwagĂŞ na jego strach, tonem gÂłosu i postawÂą (w sercu!) mĂłwiĂŚ mu Âże jest wszystko OK. JeÂśli widzicie z daleka auto, odwrĂłciĂŚ jego uwagĂŞ, ale bĂŞdÂąc zdecydowanie w oddali od auta. DaĂŚ mu szansĂŞ na spokojne zaakceptowanie, przyjrzenie siĂŞ "tematowi" z daleka, z bezpiecznej w jego oczach odlegÂłoÂści.

Rozmawia³am o tym z ludŸmi, którzy znaj¹ Beardie "od zawsze", podobno takie coœ siê zawsze mo¿e zdarzyÌ, zazwyczaj jest nastêpstwem jakiegoœ stresu ( z którego nie zawsze i nie ka¿dy ma szansê zdaÌ sobie sprawê, mo¿e to byÌ stres np.w momencie Waszej nieobecnoœci w domu) i si³owe "³amanie" strachu nic nie daje. Rozmawialiœmy w temacie BC, który po stresie nie móg³ przyjœÌ do siebie, i ¿adne sposoby namówienia go do przezwyciê¿enia strachu nie dawa³y rezultatu. "Odpuszczenie" zaczê³o dzia³aÌ...
Bearded Collie sÂą bardzo emocjonalne, wraÂżliwe (nie rozumieĂŚ - nerwowe czy strachliwe!!! ). i bardzo pamiĂŞtliwe. JeÂśli byÂł wÂłaÂściwie socjalizowany, a to co piszesz na to wskazuje, to ma najwaÂżniejsze za sobÂą, nie bĂłjcie siĂŞ daĂŚ mu "oddech", on nie zapomni tego czego siĂŞ nauczyÂł. jednoczeÂśnie, jeÂśli nie bĂŞdziecie powielaĂŚ punktĂłw zapalnych/stresowych, on siĂŞ wyciszy i jakby zapomni. I potem tak jak Iwonka pisze, wrĂłciĂŚ do normalnego Âżycia, dalszej socjalizacji. Wszystko powinno wrĂłciĂŚ do normy stosunkowo szybko.

PamiĂŞtam, jak mĂłj nieÂżyjÂący juÂż Fat's z dnia na dzieĂą, nagle zacz¹³ siĂŞ potwornie baĂŚ zostawaĂŚ w domu. ByÂł juÂż dorosÂły... fakt, po przejÂściach ale.. ale przecieÂż doskonale to potrafiÂł. Nagle, strach koszmarny, niszczenie drzwi itp... có¿ siĂŞ staÂło? myÂślaÂłam.  Kilka dni siĂŞ mĂŞczyliÂśmy, on zostawaniem, ja strachem o niego i dom. ZupeÂłny przypadek sprawiÂł, Âże zostaÂłam w domu przez jakiÂś czas, potem wyjazd na wakacje. WrĂłciÂł odmieniony, wszystko wrĂłciÂło do normy. Po jakimÂś czasie dowiedziaÂłam siĂŞ, Âże w owym czasie, kiedy to Fats nagle zacz¹³ siĂŞ baĂŚ, moja sÂąsiadka pod naszÂą nieobecnoœÌ w domu wszczynaÂła pijackie awantury.. to zapewne byÂło powodem. Prawdopodobnie bijatyki pod moimi drzwiami,  Âłomotanie, wrogie wyzwiska i nerwowoœÌ tak bardzo wyprowadziÂły Fats'a z rĂłwnowagi...

Dziêkujemy Wam za wskazówki. Bêdziemy informowaÌ o naszych i Brocka postêpach. Mamy nadziejê, ¿e to przejœciowy problem. Wiedz¹c jak birdo³ki potrafi¹ byÌ wra¿liwe chcieliœmy skorzystaÌ z Waszych doœwiadczeù, ¿eby nie pope³niÌ b³êdu.
ZostaÂło nam jeszcze parĂŞ dwunastek, a propos artykuÂłu :)
Pozdrawiamy :D

Po kilku dniach obserwacji i "wdraÂżania w Âżycie zÂłotej 12-ki" moÂżemy stwierdziĂŚ, Âże problem strachu u Broka caÂłkowicie znikn¹³. PrzetestowaliÂśmy ró¿ne nowe sytuacje i odgÂłosy, starajÂąc siĂŞ, aby te najgÂłoÂśniejsze i mogÂące wzbudzaĂŚ lĂŞk dobiegaÂły z wiĂŞkszej odlegÂłoÂści. Faktem jest, Âże samochodĂłw i innych "smokĂłw motoryzacyjnych" Brock nie darzy specjalnÂą sympatiÂą, ale za to towarzystwo ludzi uwielbia. Na spacerach staÂł siĂŞ wrĂŞcz maÂłym podrywaczem  ;) i nie popuÂści nikomu znajdujÂącemu siĂŞ na horyzoncie. Dzisiaj mieliÂśmy teÂż okazjĂŞ sprawdziĂŚ jego zachowanie w gronie psich koleÂżanek i kolegĂłw, gdyÂż uczestniczyliÂśmy w psim przedszkolu zorganizowanym przez naszÂą lecznicĂŞ. ByÂło super  ;D!!!Pieski mogÂły do woli pobaraszkowaĂŚ, a my (wÂłaÂściciele) skorzystaliÂśmy z porad dotyczÂących wychowania i pielĂŞgnacji. Co prawda Brock poczÂątkowo z dystansem podchodziÂł do nowych znajomoÂści, ale po jakimÂś czasie "rozkrĂŞciÂł siĂŞ" na dobre i przej¹³ inicjatywĂŞ. ByÂł co prawda najwiĂŞkszy (gabarytowo) spoÂśrĂłd wszystkich szczeniakĂłw, ale z takim wyczuciem i delikatnoÂściÂą potrafiÂł bawiĂŚ siĂŞ z "maluchami", Âże aÂż wzruszaÂł swoim zachowaniem. ByÂło mi teÂż bardzo miÂło, kiedy usÂłyszaÂłam, Âże jest dobrze uÂłoÂżony, ale to juÂż ewidentna zasÂługa wspaniaÂłych rodzicĂłw  :)! DziĂŞkujemy!

Ciesze sie, ze sytuacja zostala opanowana. Mysle tez, ze wieksza sympatie do motoryzacji dacie rade wypracowac, w koncu wszystko co sie dobrze kojarzy, jest fajne :) Ucalujcie ode mnie mlodego dzentelmena - jego zachowanie mnie nie dziwi, w koncu kulture wynosi sie z domu ;) ;)

PiszÂąc o "motoryzacyjnych smokach" miaÂłam na myÂśli te przejeÂżdÂżajÂące obok, gdyÂż jako pasaÂżer Brock zachowuje siĂŞ bez zarzutu. Ale widzĂŞ, Âże nawet te juÂż przestajÂą byĂŚ takie straszne i po prostu zaczyna im siĂŞ z zainteresowaniem przyglÂądaĂŚ. PrawdĂŞ mĂłwiÂąc trochĂŞ przypomina mi to zachowanie naszych chÂłopcĂłw, kiedy byli mniejsi. Oni teÂż dopĂłki czegoÂś dobrze nie poznali woleli trzymaĂŚ siĂŞ z daleka :). Pozdrawiam

PodepnĂŞ siĂŞ pod wÂątek, bowiem tematyka podobna. JeÂśli jednak uznacie, iÂż powinien byĂŚ nowy, wydzielcie go :)
Vega zawsze byÂła suniÂą towarzyskÂą, ciekawskÂą i w sumie nadal jest choĂŚ do niektĂłrych obecnie podchodzi z rezerwÂą. Od jakiegoÂś czasu obserwujĂŞ jednak, iÂż panicznie boi siĂŞ wiatru, wyczuwa burzĂŞ i deszcz na kilka godzin przed nadejÂściem, nie moÂże znaleŸÌ dla siebie miejsca, chodzi za nami krok w krok, prĂłbuje wcisn¹Ì siĂŞ w kaÂżdy kÂąt, sapie, dostaje Âślinotoku. Sprawa jest tym bardziej dziwna, iÂż na grzmoty i deszcz uderzajÂący w okno w ogĂłle nie zwraca uwagi, to samo gdy jesteÂśmy na dworzu, nawet huragan nie wyprowadzi jej z dobrego nastroju, problem zaczyna siĂŞ jednak w mieszkaniu. Z rĂłwnowagi wyprowadza jÂą jedynie szum wiatru i ewentualnie zatrzaskujÂące siĂŞ drzwi. Nie pomaga odwrĂłcenie uwagi psa od problemu smaczkami i zabawkami -  wtedy dla niej nie istniejÂą. Jedynie pozamykanie wszystkich okien nieco uspokaja psa, ale przecieÂż nie o to chodzi by uciekaĂŚ od problemu, a go rozwiÂązaĂŚ.  W tym przypadku zupeÂłnie nie wiem jak siĂŞ do tego zabraĂŚ. Macie jakieÂś rady?

Ja teÂż siĂŞ podepnĂŞ pod AsiĂŞ bo mam ostatnimi czasy dokÂładnie ten sam problem z Peanutem. Do tej pory odwaÂżny, nie baÂł siĂŞ praktycznie niczego a juÂż na pewno nie wiatru czy burzy. Ostatnio jak wiatr hula po domu czy za oknem wariuje burza to pies wpada w panikĂŞ. Nie Âśpi, sapie, Âślini siĂŞ, najchĂŞtniej schowaÂł by siĂŞ pod naszÂą koÂłdrĂŞ [dodam tylko Âże na co dzieĂą nie Âśpi z nami w sypialni]... czy to rodzinne? ;) juÂż na samÂą myÂśl o sylwestrze mam gĂŞsiÂą skĂłrkĂŞ [zeszÂłoroczny byÂł bezproblemowy, ale biorÂąc pod uwagĂŞ obecne zachowanie psa....  :o]

Kochane dziewczyny, poniewaz problem dotyczy rodzenstwa, w tym samym wieku, dopytam osĂłb ktĂłre z Beardetami ÂżyjÂą od wielu lat, majÂą ogromne doÂświadczenie, doczytam w brytyjskich biuletynach, tam sporo pisano o lĂŞkach, zaciÂągnĂŞ informacji - i odpowiem. Postarajcie siĂŞ poczekaĂŚ do weekendu, bo muszĂŞ mieĂŚ chwillĂŞ na kontakty i rozmowy, czytanie.
ByĂŚ moÂże coÂś jest na rzeczy, ale na razie bez paniki - poczekajcie.

Gosiu bedziemy wdziĂŞczni za poszperanie, bo faktycznie  ma to chyba zwiÂązki rodzinne. Axel rĂłwnieÂż ma trochĂŞ problemĂłw lĂŞkowych zwÂłaszcza jak jego PaĂąci nie ma w domu mimo, ze pozostali czÂłonkowie rodziny sÂą. Nie wiem jak Kropeczka i Achilles, muszĂŞ popytaĂŚ dziewczyn.

Z moich obserwacji mogĂŞ powiedzieĂŚ Âże psychika beardedĂłw jest coraz gorsza.
Tak jak napisaÂła MaÂłgorzata te psy bardzo wraÂżliwe i niestety za bardzo pamiĂŞtliwe.  Bardzo Âłatwo jest coÂś zepsuĂŚ.A to z czym birdoÂł miaÂł problemy w okresie dorastania , z wiekiem niestety wraca, wrĂŞcz siĂŞ nasila.WidziaÂłam na wystawach ( nie tylko u Nas ale i zagranicznych) psy wybitne, wydawaÂłoby siĂŞ ze wspaniaÂłych hodowli, ktĂłrym trzĂŞsÂła siĂŞ caÂła broda ze strachu. Co ciekawe, wyuczone potrafiÂły siĂŞ piĂŞknie pokazywaĂŚ.rozmawiaÂłam z wieloma hodowcami i stwierdzajÂą Âże jest coraz wiĂŞcej strachliwych psĂłw. I niestety nie jest to tylko sprawa zÂłej socjalizacji. niektĂłre niosÂą bojaÂżliwoœÌ w genach. I tutaj poprzez odpowiednie szkolenie, moÂżna zdziaÂłaĂŚ cuda. Pod warunkiem Âże trafi siĂŞ na szkoleniowca ktĂłry ma pojĂŞcie o rasie. A nie podciÂągnie pod wszystkie owczarki.
Wiatru teÂż boi siĂŞ moja Milka( najchĂŞtniej wyÂłazi do Nas na kolanka   hi, hi).Wyczuwa burzĂŞ na kilometr. NauczyÂła siĂŞ baĂŚ od mojej yorki weteranki, ktĂłra na staroœÌ niestety zaczĂŞÂła siĂŞ baĂŚ burzy , petard. Mieszkam wokó³ wielu hoteli, wiĂŞc okazji do sztucznych ogni nie brakuje przez caÂły rok. Dziewczyny na nie nie reagujÂą. Nie reagujÂą teÂż na strzaÂły. Bardzo ciekawa jestem opini jeszcze innych  hodowcĂłw.

Na to jak pies sie zachowuje wplywa genetyka i srodowisko, trudno to rozgraniczyc i dociekac, gdzie konczy sie wplyw genow, a zaczyna wplyw srodowiska, w jakim pies dorasta. Psy ze slabsza psychika sa bardziej podatne na wszelkie niedociagniecia w zakresie socjalizacji, dlatego powinnismy dbac o to, by kojarzyc psy przede wszystkim z dobrym, wlasciwym rasie temperamentem, a nie patrzyc tylko na wyglad (pomijam kwestie zdrowia, bo wiadomo, ze jest ona rowniez bardzo wazne). Ja w Szwecji nie spotkalam sie akurat z psami bojazliwymi, ale za to z psami, u ktorych byla ogromna niechec do kontaktu z ludzmi, co w przypadku beardie jest dla mnie nie do pomyslenia. A strachliwe beardie mozna spotkac coraz czesciej na naszych ringach (glownie przyjezdzaja do nas z zagranicy) i nie jest to mily widok. Nie pisze tego wszystkiego odnosnie maluchow Anetki, tylko ogolnie odpowiadam na to, co zauwazyla Milka.

A wracajac do tematu to wydaje mi sie, ze jesli sprawa dotyczylaby jednego psa, to mozna byloby pomyslec, ze sunia skojarzyla sobie taka pogode z jakims niemilym doswiadczeniem i dlatego tak reaguje. Ale jesli podobny niepokoj pojawia sie w rodzinie, to moze po prostu psiaki sa bardziej wrazliwe wlasnie na takie okolicznosci przyrody? Albo po prostu sa ogolnie bardziej wrazliwe niz inne beardie? Przyznam, ze nie spotkalam sie, ze strachem przed samym wiatrem, a  jedynie znam psy, ktore boja sie burzy. W sumie wiatr czesto zapowiada burze, ktora nasze psy slysza o wiele wczesniej niz my. Sama nie wiem...

W wydawnictwie Galaktyka jest ksiazka "Moj pies sie nie boi", gdzie sa omawiane najczestsze psie leki i sposoby, aby sobie z nimi poradzic. Moze znajdziecie tam jakas porade?

Mam tê ksi¹¿kê - sprawdzê czy coœ pisz¹, bo jeszcze nie zd¹¿y³am jej przeczytaÌ.

Z moich doswiadczeĂą wynika, ze czasami psychika zmienia siĂŞ po okresie dojrzewania, np. pierwszej cieczce.

Mistrzem socjalizacji nie jestem, z racji tego Âże jest to mĂłj pierwszy, wÂłasny, "prawdziwy" pies [sorry Carruso  ;)] ale staraÂłam siĂŞ przestrzegaĂŚ zasady, Âże gdy pies siĂŞ czegoÂś wystraszyÂł nie pocieszaÂłam go. WÂłaÂśnie po to Âżeby nie wyrĂłsÂł z niego maÂły tchĂłrz. I do tej pory to siĂŞ sprawdzaÂło. AÂż nagle kilka miesiĂŞcy temu byÂły takie dni kiedy codziennie szalaÂła burza. Pierwsza noc - ok, druga teÂż, trzeciej nocy panika, sapanie i brak snu. I od tego czasu boi siĂŞ burzy, a nawet wiatru hulajÂącego po domu. Na dworze jest ok, nawet F16 nie robiÂą na nim wiĂŞkszego wraÂżenia. ale w domu lĂŞk...
pytanie czy coÂś siĂŞ w ogĂłle da z tym zrobiĂŚ czy trzeba siĂŞ do tego po prostu przyzwyczaiĂŚ...  ???

Anetka, tak z ciekawoÂści: jak Balu reaguje na takie sytuacje? albo tata dzieciakĂłw? wiesz coÂś na ten temat?  :)

Podobnie jak Agata, Vegi rĂłwnieÂż nie pocieszaÂłam w sytuacjach stresowych. Tutaj rĂłwnieÂż ciĂŞÂżko zrzuciĂŚ zachowanie na wpÂływ Âśrodowiska, bowiem rodzeĂąstwo dorasta w odmiennych warunkach - Vega w mieszkaniu, a z tego co kojarzĂŞ Peanut w domu z ogrĂłdkiem. U nas, z uwagi na duÂże miasto jest spory haÂłas i harmider, na ktĂłry psina w ogĂłle nie zwraca uwagi, tak wiĂŞc nie mogĂŞ powiedzieĂŚ by byÂła szczegĂłlnie wraÂżliwa na dÂźwiĂŞki i baÂła siĂŞ wszystkiego. Jazda Âśrodkami komunikacji miejskiej nie stanowi dla niej problemu, samochody przejeÂżdÂżajÂące w bliskiej odlegÂłoÂści - zero reakcji.
Iwonko, dla mnie rĂłwnieÂż zaskoczeniem byÂło odkrycie, iÂż psina boi siĂŞ samego wiatru, z psami panicznie reagujÂącymi na wystrzaÂły i grzmoty siĂŞ spotykaÂłam, ale ten przypadek bardzo mnie zaintrygowaÂł, tym bardziej, Âże jak pisaÂłam, sytuacja ma miejsce jedynie w mieszkaniu, w ktĂłrym powinna czuĂŚ siĂŞ bezpiecznie. Ech, dziwna i nieodgadniona jest psychika psa.

Z moich obserwacji reakcji beardetów na dŸwiêki mo¿naby wysnuÌ wniosek, ¿e byÌ ró¿ne psy reaguj¹ na ró¿ne czêstotliwoœci. Misiek ba³ siê panicznie wystrzalów i równie¿ trochê mniej burzy. Z wiekiem to siê pog³êbia³o. Wogóle nie reagowa³ na ¿adne dŸwiêki z g³oœników radia czy telewizora. Miœka boi siê burzy i wyczuwa chyba równie¿ ¿e porywisty wiatr j¹ zapowiada. Ale co ciekawe na wiatr niezwi¹zany z burz¹ nie reaguje. nie rozró¿nia czy dŸwiêki typu szczekanie i dzwonek pochodz¹ z g³oœnika czy z rzeczywistoœci i od razu podrywa siê odwa¿nie do boju. Kofi jakby wogóle nie s³ysza³ grzmotów. Za to niespodziewane ha³asy domowe: trzasniêcie drzwiami, spadaj¹ca ksi¹¿ka bardzo go niepokoj¹ ale tylko na chwilê. Ka¿de z trójki pochodzi z innej beardeciej linii ale wychowywane s¹ podobnie i przez te same osoby. Mimo staraù i studiowania literatury nie uda³o nam siê w zauwa¿alny sposób zmieniÌ zachowania psa. Mo¿e u Miœki trochê siê uda³o z³agodziÌ

RozwinĂŞÂłam wici, przeczytaÂłam wszystkie biuletyny jakie mam Midshires Tails, i nie znalazÂłam Âżadnych wzmianek nt strachu przed burzÂą, ani jako symptom zapowiadajÂących siĂŞ problemĂłw zdrowotnych ani tez charakterystyki jakiejkolwiek linii.

Z rozmĂłw z hodowcami wiem jedynie, Âże Bearded Collie to rasa bardzo wraÂżliwa, uczuciowa, "miĂŞkka" a to jÂą predysponuje do ewentualnych takich zachowaĂą. Tak jak z ludÂźmi, wraÂżliwym jest zawsze trudniej w obecnym twardym, materialnym Âświecie.

Prawdopodobnie maj¹ s³uch bardzo wra¿liwy, byÌ moze tylko na pewne czêstotliwoœci, i st¹d podobne reakcje braci i sióstr. Ani Effie, ani Sam, ani ich rodzice nie byli Beardetami szczególnie wra¿liwymi. Niestety nie mam informacji nt przodków Williama, ojca szczeni¹t w tym wzglêdzie, jedynie o linii Charncroft, jako o linii w której czêœciej zdarza³y siê Beardie bardzo wrazliwe, czasami strachliwe, ale nie dotyczy to Williama ani jego ojca, natomiast geny nios¹ siê ró¿nie...

Janet i Mike Lewisowie (hodowla Potterdale) wspominaj¹ w swojej ksi¹¿ce "Hairy Moments" ¿e czasami w ich miotach rodzi³y siê szczeniêta szczególnie wra¿liwe na dŸwiêki, nawet na podniesiony g³os pomimo i¿ ich rodzice tych birdo³ków nie objawiali takowych zachowaù.
Wiatr wydaje bardzo okreslone dÂźwiĂŞki, wiĂŞc prawdopodobnie chodzi o sÂłuch.

Co nalezy robiÌ? myslê, ¿e postepowaÌ tak jak z dzieÌmi, czyli nie zmuszaÌ na si³ê, a raczej chroniÌ przed czynnikiem którego siê boi, ale ju¿ z odleg³oœci, kiedy wiatr na dworze szaleje, postaraÌ siê np. w³¹czyÌ muzykê, poczekaÌ, a¿ przestanie reagowaÌ na wietrzysko i daÌ mu to co lubi najbardziej, zacz¹Ì bawiÌ siê z psem i staraÌ siê tak postêpowaÌ za ka¿dym razem, kiedy nadchodzi wiatr. Skojarzenie wiatru, którego siê boi i wspomnienie chwil przyjemnych nadchodz¹cych zawsze po tym, powinno skutecznie i na zawsze utrwaliÌ dobre a nie z³e skojarzenie. Zima trochê mo¿e wyciszy, a mo¿e jesien spowoduje zobojetnienie... bo bêdzie du¿o wiatrów, ale innych ni¿ te w lecie...

W kazdej linii wystĂŞpujÂą osobniki z mocniejszÂą i sÂłabsza psychikÂą. Tak jak z dzieĂŚmi, bĂŞdzie piatka rodzeĂąstwa i kazde bĂŞdzie inne, majÂące mniej lub bardziej wraÂżliwÂą psychikĂŞ.Mam 3 beardedy (matka i jej dwie cĂłrki)Wychowywane sÂą w takich samych warunkach a kaÂżda jest zupeÂłnie inna.Jedni hodowcy (np.  Potterdale) piszÂą  Âże rodziÂły siĂŞ u nich wraÂżliwe szczeniĂŞta, a inni to ukrywajÂą. Podobno u 70% psĂłw ktĂłre reaguja silnie na ró¿ne dÂżwiĂŞki wystĂŞpuje takÂże lĂŞk PRZED BURZÂĄ.
90% psĂłw ktĂłre bojÂą siĂŞ burzy Âżle znosi inne haÂłasy. A takÂże 70% psĂłw zdradzajacych w badaniach klinicznych fobie zwiÂązane z dÂżwiĂŞkami lub burzÂą, cierpi takze na czĂŞsto niezdiagnozowany lĂŞk przed separacjÂą.
Jeden pojedyĂączy grzmot wystarczy by wywoÂłaĂŚ u niektĂłrych psĂłw niespokojne chodzenie w tĂŞ i z powrotem, Âślinienie siĂŞ ,trzĂŞsienie,. Psy z silnÂą fobia przed burza mogÂą wpadaĂŚ w panikĂŞ. Najlepiej psu bojÂącemu siĂŞ burzy zapewniĂŚ bezpieczny azyl.MoÂże byĂŚ klatka, jeÂśli pies czuje siĂŞ w niej komfortowo. Wiele psĂłw na swojÂą ulubiona :przystaĂą w czasie sztormu" wybiera WANNÊ.JeÂśli zauwaÂżysz niepokojÂące sygnaÂły stresu u psa( Âślinienie, trzĂŞsienie, szybkie mruganie oczami, niezwyk³¹ czujnoœÌ, wylizywanie Âłap,nadmierne przyklejanie siĂŞ do wÂłaÂściciela)dopilnuj by wybrane przez psa miejsce schronienia byÂło dostĂŞpne zawsze, gdy zapowiadajÂą burze lub gdy widzisz oznaki stresu- psy sa czĂŞsto lepszymi prognostami pogody niÂż lokalne wiadomoÂści.W czasie burzy w atmosferze zwiĂŞksza siĂŞ poziom elektrycznoÂści statycznej. WedÂług pewnej teorii- naelektryzowane powietrze moze wywoÂływaĂŚ bolesne wyÂładowania u psĂłw, zwÂłaszcza tych ktĂłre majÂą dÂługie lub gĂŞste futro. NiektĂłrzy badacze twierdzÂą , ze psy chowajÂą siĂŞ w wannach, kabinach prysznicowych i za sedesami, gdyÂż kanalizacja w tych miejscach zapewnia uziemienie. By dowiedzieĂŚ , czy elektrycznoœÌ statyczna  jest czynnikiem wpÂływajacym na strach twojego zwierzĂŞcia , wytrzyj go przed nastĂŞpna burzÂą antystatycznÂą szmatkÂą do odzieÂży- moÂżesz dostrzeĂŚ ró¿nicĂŞ. Niejaki dr.DODMAN twierdzi Âże wiele psĂłw jest wniebowziĂŞtych gdy w czasie burzy wsadzimy je do samochodu i bĂŞdziemy woziĂŚ po okolicy.   

Milka, skÂąd wziĂŞÂłaÂś takie dane? sÂą ciakawe, choĂŚ nie mogĂŞ siĂŞ z nimi zgodziĂŚ. Znam osobiÂście suczkĂŞ, z moich miotĂłw z przydomkiem "Cud nad WartÂą", ktĂłra nie reaguje na haÂłasy, a na burzĂŞ bardzo, w innym przypadku, pies ktĂłry nie znosi haÂłasĂłw, boi siĂŞ hukĂłw, na burzĂŞ nie reaguje.
W Âżadnym ze znanych mi przypadkĂłw psĂłw, ktĂłre wykazywaÂły lĂŞk przed burzÂą, nie zauwaÂżyÂłam lĂŞku przed separacjÂą (byÂły tego nauczone w wieku szczeniĂŞcym. Bearded Collie jest silnie zwiÂązany z wÂłaÂścicielem, i naukĂŞ pozostawania w domu nalezy przeprowadziĂŚ od razu, za szczeniaka!).
Nie znam tak dobrze innych ras, stÂąd byĂŚ moÂże inne moje spostrzeÂżenia, proszĂŞ Milka, odeÂślij mnie/nas do tych lektur, bo chciaÂłabym je dokÂładniej poznaĂŚ.

Ciekawe sÂą teÂż  i skuteczne Twoje rady, co robiĂŚ gdy.. z praktyki wiem, Âże niektĂłre z nich rzeczywiÂście skutkujÂą, choĂŚ nie znaÂłam ich etiologii... nie wiedziaÂłam dlaczego, ale to co piszesz, brzmi logicznie, poczytam wiĂŞcej z tekstĂłw przytoczonego autora. 

Jeœli siê nie mylê to z ksi¹¿ki, o której pisa³am. Zacze³am ja czytaÌ pod tym k¹tem w³aœnie.

Co do elektryzowania - to przecieranie antystatykiem psa i samochodu wewnÂątrz radzÂą teÂż w przypadku choroby lokomocyjnej PonoĂŚ niektĂłre psy bardzo Âźle siĂŞ czuja wÂłaÂśnie ze wzglĂŞdu na "naelektryzowanie" otoczenia. WyprĂłbujĂŞ na Deepie, co szkodzi sprĂłbowaĂŚ. Ale burzy on siĂŞ w ogĂłle nie boi, zupeÂłnie nie zauwaÂża.

Dane sÂą z ksi¹¿ki Nicole Wilde   " MĂłj pies siĂŞ nie boi". polecam. Wielu wÂłaÂścicieli psĂłw cierpiacych na fobie zwiazanÂą z burzÂą wspiera siĂŞ podawaniem psom lekarstw zawsze przed spodziewana burzÂą.NiektĂłre z nich uspokajajÂą ciaÂło, lecz nie umysÂł, co moze skutkowaĂŚ ekstremalnie przerazajacym doÂświadczeniem dla psa, ktĂłry przezywa strach, lecz nie moze zareagowaĂŚ fizycznie. Ostatnie badania sugerujÂą lepsze rozwiÂązanie. Melatonina jest naturalnym hormonem regulujacym zegar biologiczny czÂłowieka, podczas badaĂą udowodniono Âże uÂłatwia ona sen.Melatonina nie jest Âśrodkiem uspokajajÂącym, nie sprawi ze twĂłj pies bĂŞdzie mieĂŚ szklane oczy i zostanie wyraÂżnie przymulony. Ale moze sprawiĂŚ , Âże pies stanie sie bardziej zrelaksowany i mniej przejĂŞty tym co dzieje siĂŞ wokó³. Dr Aronson zastosowaÂła melatoninĂŞ na swojej siedmioletniej suczce bearded collie i zanotowaÂła niezwykÂłe efekty" Zamiast biegania po domu , sikania, kopania w dywanie z dzikim wzrokiem w oczach- po prostu przestaÂła siĂŞ baĂŚ"melatoninĂŞ moÂżna podac tylko po konsultacji z lekarzem weterynarii.DziaÂła przez kilka godzin, a organizmy psĂłw nie przyzwyczajajÂą sie do niej
Mo¿na spróbowaÌ psa odwra¿liwiÌ. Poniewa¿ dzwiêk jest g³ównym czynnikiem którego boj¹ siê psy i jest naj³atwiejszy do odtworzenia , odwra¿liwienie psa na d¿wiêk grzmotu powinno byÌ pierwsz¹ rzecz¹ któr¹ zrobisz. W internecie mo¿na kupiÌ p³yty CD z nagraniami odg³osów burzy. Zacznij z psem przebywajacym w du¿ej odleg³oœci od g³oœników stereo a tak¿e od ca³kowicie wyciszonej g³osnosci, która stopniowobêdziesz zwiêkszaÌ, dopóki nie zauwa¿ysz znaku( spojrzenia psa, drgniêcie ucha) œwiadcz¹cego o tym ¿e pies s³yszy d¿wiêk.Pozostaw na tym poziomie g³oœnoœÌ, ustaw na autopowtarzanie i pozostaw sprzêt grajacy przez 24 godziny.Nastêpnego dnia zwiêksz odrobinê g³osnoœÌ i znów pozostaw na 24 godziny. Rób tak dalej , zawsze upewniaj¹c siê ze pies nie jest przestraszony zwiêkszeniem poziomu g³oœnoœci (jeœli siê zaniepokoi wróÌ do ni¿szej g³oœnoœci na kolejne 24 godziny) a¿ dojdziesz do ha³asu o natê¿eniu podobnym do odg³osu grzmotu.
Uwaga: w czasie procesu odwra¿liwiania najlepiej by³oby by twój pies nie doœwiadczy³ prawdziwej burzy, sprawd¿ prognozê pogody i zaplanuj Ìwiczenia z wyprzedzeniem. Gdy pies czuje siê komfortowo przy g³oœnoœci odpowiadaj¹cej prawdziwemu grzmotowi, nadszed³ czas by stworzyÌ mu dobre skojarzenia z dzwiêkiem. W³¹cz CD i pobaw siê z psem w przeci¹ganie, dawaj smako³yki,,Przestaù wykonywaÌ te czynnoœci w momencie wy³¹czenia nagrania.. czêste powtarzanie tego cwiczenia zaowocuje tym, ¿e pies stanie siê szczêœliwy i podniecony za ka¿dym razem, gdy us³yszy d¿wiêki burzy p³ynace z odtwarzacza.

Tak tylko nadmieniê, aby nie sprawiaÌ wra¿enia które samo mo¿e siê nasun¹Ì czytaj¹cym o Bearded Collie, a nie znaj¹cym tej rasy jeszcze za dobrze.
Bearded Collie to pies o czuÂłej psychice, wrazliwy ale jednoczeÂśnie odwaÂżny, jednak pozbawiony agresji. Nie strachliwy ani tchĂłrzliwy.
Sytuacje i problemy dotycz¹ okreœlonych dni/przypadków, ale nie s¹ "standardem" w rasie. Czy dziœ czêœciej w rasie notuje siê egzemplarze strachliwe? niestety nie znam wystarczaj¹cych danych, które pozwoli³yby na tak daleko id¹ce wnioski. Statystyka (a wiêc i procenty) s¹ bezwzglêdne, i trzeba naprawdê okreœlonych danych, aby œmia³o stawiaÌ takie prognozy. Inaczej robimy krzywdê rasie i ludziom, wprowadzaj¹c ich w b³¹d.

Bearded Collie to pies pasterski, wesoÂły, chetny do pracy, ktĂłry musi okieÂłznaĂŚ stado owiec, nie zawsze miÂłe i grzeczne, a wiele z naszych Bearded Collie piĂŞknie zdaje te testy, i nie spotkaÂłam siĂŞ z reakcjÂą ucieczki, a ew. zobojetnienia, czy braku uwagi, ale najczĂŞÂściej - dzielnie te testy zdajÂą, tak tu w Polsce jak i w GB oraz w Szwecji (wspominam o krajach, z ktĂłrych mam wiarygodne informacje).

odpowiadajÂąc na post Milki. DziĂŞki, rady warto sprawdziĂŚ, szczegĂłlnie melatoninĂŞ, choĂŚ moÂże jest przereklamowana, pozostaÂłe sÂą niestety tak absorbujÂące Âże... tylko dla wytrwaÂłych, jakkolwiek, pewnie jak ma kto problem - warto.

Ja kiedy mam maÂłe, mÂłode zwierzĂŞ, zawsze pokazujĂŞ im burzĂŞ, Âże sama jÂą lubiĂŞ, bo oczyszcza zazwyczaj duszne powietrze, to ja osobiÂście podchodzĂŞ do niej nie z lĂŞkiem, a oczekiwaniem speÂłnienia mojego marzenia - odÂświerzenia powietrza.
Psiaki czuj¹c moje nastawienie, podejmuj¹ je tak samo jak ja. To samo robiê maj¹c szczeniaki w sylwestra. Syn wychodzi przed dom i puszcza bezpiecznie petardy, a ja z maluchami w oknie ogl¹damy i podziwiamy, a ja g³osem, okrzykami radoœci dajê im sygna³, ¿e takie coœ, to jest radoœÌ i nie mniejszy huk, ni¿ ich szczekanie przed wyjœciem na spacer. Zazwyczaj nie boj¹ siê potem ani wystrza³ów ani burz.

Zdarzy³o siê jednak, ¿e Bounty, która burzy ani wystrza³ów siê nigdy nie ba³a (6 lat) w tym roku, choÌ nie za ka¿dym razem w czasie burzy wyraŸnie okazywa³a zaniepokojenie. Co to by³o? nie wiem, stara³am siê to ignorowaÌ, choÌ jednoczeœnie pozwoli³am byÌ jej blisko mnie i siê przytuliÌ.
Przy ostatnich burzach, juÂż nie zauwaÂżyÂłam tego objawu, moÂże wiĂŞc niektĂłre burze w tym roku byÂły wyjÂątkowe?

MaÂłgorzata-  strachliwoœÌ nie jest standardem w rasie, ale zdarza siĂŞ niestety coraz czĂŞÂściej co moÂżna zaobserwowaĂŚ.I nie chodzi tu o wprowadzanie w bÂład ludzi ktĂłrzy tej rasy tak dobrze nie znajÂą.lepiej chyba Âżeby nabywcy szczeniÂąt wiedzieli jak z danÂą rasÂą pracowaĂŚ.
Nie mamy pod lup¹ przecie¿ wszystkich birdi. Przecie¿ takie problemy zdarzaj¹ siê u wielu psów ró¿nych ras nie tylko birdi.Bearded to pies pasterski- zgoda, tylko ile z nich robi to co powinno? Fajnie jeœli sprawdza siê w sporcie, ma super zajêcie i jest zadowolony. A co robi ten jeden bearded czekaj¹cy ca³y dzieù na w³aœciciela a¿ wróci z pracy?
Raczej nie moÂżemy, wrĂŞcz nie powinniÂśmy siĂŞ porĂłwnywaĂŚ do birdi z GB, czy ze Szwecji. U nas nikt nie kupuje birdi do pracy. Ja przynajmniej takich nabywcĂłw nie znam.Do gÂłowy by mi nie przyszÂło Âże mogĂŞ szkodziĂŚ tej cudownej rasie. Jedynie ÂżyczyÂłabym sobie Âżeby te psy trafiaÂły Âświadomie do ludzi , ktĂłrzy znajÂą plusy i minusy posiadania takiego psa.

(strachliwoœÌ)
MIlko, ja nie zauwa¿am tego o czym piszesz, ¿e strachliwoœÌ w rasie wystêpuje czêœciej ni¿ dotychczas, a kontakty mam doœc rozleg³e, i w tym roku mia³am niew¹tpliw¹ przyjemnoœÌ bycia w Anglii i spotkania tam wielu beardie (ponad 200) i najstarszych, najlepszych hodowców tej rasy.

Nie zgodzĂŞ siĂŞ rĂłwnieÂż, i tu stanowczo, ze zdaniem:
A dlaczego nie? dlaczego nie powinniÂśmy! wrĂŞcz przeciwnie!
Moje psy pochodzÂą wÂłaÂśnie z Anglii i Szwecji (Bounty ojciec, Effie mama i tato, Greg - ojciec, Boogie - mama szwedka, ojciec brytyjczyk, obecnie mam psa Oliviera, ktĂłrego matka jest szwdkÂą z tytuÂłem CH.GB i ojcem jest angielski pies), caÂła rasa pochodzi z wysp, wzorzec tworzyli Anglicy, obowiÂązuje na caÂłym Âświecie ten sam, wiĂŞc dlaczego mam siĂŞ nie porĂłwnywac do nich? dlaczego nie porĂłwnywac siĂŞ do najlepszych? nie bardzo rozumiem..
Na ca³ym œwiecie tylko garstka Beardie pracuje jako pasterze, czêœÌ bawi siê w to trochê, reszta, to psy towarzysz¹ce, co choÌ ró¿ni siê od pierwotnego przeznaczenia, to nie do koùca tak bardzo. Beardie - to towarzysz pasterza.

Jesli masz tak¹ wiedzê, i takie doœwiadczenie, i¿ z ca³¹ odpowiedzialnoœci¹ piszesz (bo to publiczny temat), ¿e Bearded Collie obecnie s¹ strachliwe, to smutne, musia³aœ mieÌ pecha i kontakt w³aœnie z takimi egzemplarzami.
W kaÂżdej rasie sÂą linie, w kaÂżdej rasie zdarzajÂą siĂŞ bardziej i mniej udane kojarzenia i egzemplarze, ale aby mĂłwiĂŚ o rasie jako ogĂłle, trzeba mieĂŚ naprawdĂŞ dokÂładne dane wiĂŞkszoÂści hodowli wszystkich krajĂłw z krajem pochodzenia rasy na czele.
I tu chylê czo³a, bo moja wiedza nie ogarnia wszystkich hodowli œwiata, a jedynie jego czêœÌ, wiêc mo¿e siê mylê. Jakkolwiek, nie s¹dzê, aby rasa jako taka by³a "zepsuta", a raczej, ¿e zdarzaj¹ siê nieudane kojarzenia, czy hodowle. Jestem daleka od generalizowania wszytskiego.

Cieszy mnie natomiast, Âże nie dotyczy ten problem na razie linii ktĂłre mam w swojej hodowli.
 

Nie wÂątpiĂŞ w twoje rozlegÂłe kontakty. SpostrzeÂżenia moje sÂą niestety takie jak opisaÂłam.Nie wszyscy siĂŞ muszÂą z tym zgodziĂŚ. WidujĂŞ na wystawach strachliwe beardedy (z bardzo znanych i cenionych hodowli) wiĂŞc dlaczego mam udawac Âże tego nie ma.
Nie moÂżemy sie rĂłwnac do Anglii,wedÂług mnie  choĂŚby dlatego Âże u Nas nie spotkamy 200 beardedĂłw za jednym zamachem ;D. KiedyÂś pisaÂłaÂś Âże w Anglii rodzi siĂŞ koÂło 700-800 birdeciÂątek rocznie. Ile u nas?  tam majÂą z czego wybraĂŚ te najlepsze egzemplarze.Testy pracy instynktu pasterskiego piszesz ze z powodzeniem zaliczajÂą iPolskie birdi.  Ile  psĂłw zaliczyÂło?Chyba aÂż 5 sztuk. ( moÂże siĂŞ mylĂŞ?) A gdzie widaĂŚ nasze birdi na jakichkolwiek zawodach na Âświecie.Ale nie o tym miaÂło byĂŚ... ChciaÂłam pomĂłc a wyszÂło Âże siĂŞ czepiam.   

Ja tak nie uwazam, kazdy ma prawo do wlasnego zdania i jego wyrazania. A od czego jest forum, jesli nie od wymiany pogladow i dzielenia sie wiedza? :)

Jesli chodzi o moje zdanie to nie potrafie stwierdzic, ze np. strachliwych beardie jest coraz wiecej, bo nie mam porownania do tego co bylo kiedys, no i te, ktore spotykam to tylko czesc populacji. Ale faktem jest, ze takie beardie mozna spotkac na ringach i... niestety zdarza sie im wygrac, Najgorsze jednak jest to, ze takie psy sa uzywane w hodowli, a powinny byc z niej wykluczone.

Milko, zaliczaj¹, i tyle ich, ile przyst¹pi³o do tych testów, i piszê tu o tych które znam. I nie musi byÌ ich wiele, bo nie generalizujê, ¿e wszystkie czy 90% a te, które przystêpuj¹. W tym ró¿ni¹ siê nasze wypowiedzi. Równie¿ z mojej hodowli pies dzia³a ju¿ jako dogoterapeuta, o czym by³o i pewnie jeszcze bêdzie w innych w¹tkach, inny te¿ zda³ te testy (np. Rafi www.zdomuetny.pl. Psy po moim Gregu w Szwecji zaliczy³y nie tylko testy pasienia, ale równie¿ behavioralne w tym "noise aware". Nie jest ich setki, bo tylu siê nie dochowa³am, ale jestem z miotów które ode mnie wysz³y naprawdê zadowolona, i jak co niektórzy starzy hodowcy mi powtzrzaj¹, powinnam byÌ z tego dumna.

Chyba sÂłabo sledzisz wÂątki ktĂłre bezpoÂśrenio nie sÂą Ci bliskie. Duches Montebello Smartness - odsyÂłam na stronĂŞ hodowli www.farmarens.se, oraz Double Happy Smartness (10 najlepszy pies 2008 roku w Szwecji!) - odsyÂłam na stronĂŞ wÂłaÂścicieli http://www.beardedstars.se/

Równie¿ szczeniêta po Gregu (notabene - champion Danii) dobrze sobie radz¹, co mo¿na znale¿Ì i poczytaÌ na stronie hodowczyni: www.svassas.com (miot na B) no i zapomnieÌ nie mo¿na o szczeniêtach po Bassie'm (Basie of Slavic Charm) i Cherry (Cherry Parfait Of Smartness)! wiêcej na www.amberose.pl ....
dla przykÂładu - wÂątek... http://www.klubbeardedcollie.darmowefora.pl/index.php?topic=426.0

Wydaje mi sie, ze Milce chodzilo raczej o zawody sportowe, a nie o wystawy. Ale i tu kilku potomkow Grega i Basiego z powodzeniem startuje w zawodach obedience (Szwecja), nie jest ich moze wielu, ale zawsze to cos :)

A tak poza tym to troche odeszlismy od tematu watku...

masz racje, co do wÂątku i chyba nie ma co wiĂŞcej na ten temat rozprawiaĂŚ. Sugestie sÂą podane, a problem strachliwoÂści w rasie mamy na uwadze.
dodam tylko, Âże Skipper (Double Happy Smartness) trenuje agility i obedience, a Sara bierze udziaÂł w treningach pasienia (jedne z ostatnich newsow) wiĂŞc moja odpowiedÂż dotyczyÂła, nie tylko wystaw, stÂąd odsyÂłam na strony wÂłaÂścicieli.
I cieszĂŞ siĂŞ, Âże nasze birdoÂłki Iwonko, tak fajnie siĂŞ rozwijajÂą i sÂą takie fajne :-)

Jedno mi siĂŞ jeszzce nasunĂŞÂło, czytajÂąc ponownie wszystkie wÂątki.
Wiatr, silny i porywisty czêsto zapowiadaj¹cy burzê wywo³uje czasmi u psów (nie tylko bearded collie) zaniepokojenie czy strach. Czêsto psy reaguj¹ zanim my, ludzie zd¹¿ymy skojarzyÌ to z burz¹.
Zapytanie dotyczy³o strachu przed wiatrem, po którym burzy nie by³o, ale.. i tu mam w¹tpliwoœÌ. Burza mog³a byÌ kika-kilkanaœcie lub dziesi¹t kilomerów od psa (i was), burza przesz³a bokiem, ale wiatr j¹ zapowiadaj¹cy dotrar³.

Obserwujcie swoje pociechy dalej, jesieniÂą, zimÂą, gdy wiatry sÂą, ale burz juÂż raczej nie. Ciekawa jestem, czy na to bĂŞdÂą reagowaÂły. Dawajcie znaĂŚ, jeÂśli siĂŞ coÂś bĂŞdzie dziaÂło.

Temat okazaÂł siĂŞ dobry do burzliwej dyskusji, super. Ja tylko chciaÂłam dodaĂŚ ze swoje strony jako hodowcy Vegi i Peanuta, Âże nie sÂą to strachliwe beardedy tylko w tym przypadku wraÂżliwe na pewne odgÂłosy. Bardzo proszĂŞ nie generalizowac.

Mnie jako osobie, ktĂłra lubi i pracuje z psami chciaÂłam nadmienic, Âże nie musze szukaĂŚ za granicÂą beardie pracujÂących, poniewaz mam je pod nosem:

Ballada- agility, frisbee
Kropeczka- agility, frisbee
Vega - agility
Axel- frisbee
Jolly- zaczyna frisbee

MoÂże nie jest to do czego zostaÂły one stworzone czyli pasienia ale kaÂżdy sport czÂłowieka  z psem jest namiastka wÂłasnie tej pracy. Ballu, Axel, Kropeczka to delikatne, wrazliwe psy ale kiedy zaczyna siĂŞ zabawa-praca budzi siĂŞ w nich zew krwi i w 100% procentach sprawdzajÂą sie w tym co robiÂą. Nie panikujÂą, nie "robiÂą pod siebie" na widok innego psa czy nadchodzÂącego czowieka. Nawet jeÂśli szczekajÂą nie rzucajÂą sie z agresjÂą na nieznane. Zawsze sa chetne do nowych znajomosci i zabawy , czy tak zachwouje siĂŞ strachliwy pies, na pewno NIE.
To sa psy pasterskie wiĂŞc, wrazliwe na chaÂłasy i delikatnej natury, zresztĂŞ takie sa rĂłwnieÂż shelti, collie, bordery wiĂŞc rĂłwniez przedstawiciele ras pastreskich. PrzykÂład borderĂłw , kto je dobrze zna wie, ze to delikatne i wrazliwe psy a przecieÂż wiodÂą prym w wiĂŞkszoÂści psich sportĂłw w tym pasienia. WiĂŞc bardzo prosze nie generalizowac i nie twierdziĂŚ, ze Bearded Collie to strachliwe psy.

Wiem , ze MIlka widziaÂła na pewno wiele przestaszonych , zlasowanych beardie na wystawach ale trzeba pamiĂŞtac, ze beardedy to Âświetni aktorzy ktĂłrzy chĂŞtnie graja na naszych uczuciach aby osiagnÂąc swĂłj cel. Moja Ballu bardzo nie lubi wystaw i skutecznie potrafi mnie zniechĂŞciĂŚ abym jÂą tam niezabieraÂła. Pozory moga myliĂŚ.

Wg mnie w³asnie delikatnoœÌ beardie jest brana za strach, a wg mnie jest to pewna ostro¿noœÌ pastucha oraz czasami upartoœÌ. Owszem s¹ takie luzaki jak moja Lily np., która odnajduje sie wszêdzie i zawsze, a ca³e zycie wszystko po nie sp³ywa, ale ju¿ Daisy nie cierpi sytuacji przymusu i potrafi robiÌ w ty³ zwrot przed sêdzi¹, a za chwilê, gdy to ONA chce, rzuciÌ mu siê w ramiona (takim uparciuszkiem by³ te¿ swego czasu Rafi, a to bardzo zrównowazony pies). Ale to ju¿ problem z zakresu pos³uszeùstwa, a nie strach - nie boi siê burzy, odg³osów, lataj¹cych nad nam f16, strza³ów (wpadliœmy w tym roku w œrodek polowania z nagonk¹ u nas w lesie i beardie uwa¿a³y, ze to super zabawa, ze paùcia z panem lez¹ na ziemi a wokó³ strza³y, psy myœliwskie i tym podobne atrakcje ;)), pogoni³a na próbach pracy barana, który rzuci³ siê na ni¹ z rogami, krowy na polu s¹siada.
Reasumuj¹c uwa¿am, ¿e trzeba porz¹dnie socjalizowaÌ, szczególnie z dŸwiêkami, dostarczaÌ ró¿norodnych wra¿eù i nie oczekiwaÌ, ¿e beardie bêdzie czym innym ni¿ jest czyli czêsto uczuciowym psem, o du¿ym poziomie wra¿liwoœci. I za to je chyba kochamy, prawda?
Co nie zwalnia z odpowiedzialnosÌi za dobór psów o dobrych charakterach i starannej, pierwszej socjalizacji szczeni¹t w naszych hodowlach. Ale nie przesadza³abym, ze akurat beardie to takie straszaki - wg mnie w porównaniu z innymi rasami, a trochê obserwujê, maj¹c stycznoœÌ z dogami oraz innymi rasami, na kilku szkoleniach np., na które chodzi³am ze swoimi psami, by mia³y wiêksze ni¿ inne problemy - przeciêtnie.
Mnie osobiÂście bardziej martwiÂą nakrĂŞcajÂące siĂŞ beardie, ktĂłre wÂłasciciele z trudem opanowujÂą na wystawach, muszÂą przed ringiem "zmĂŞczyc", by w ogĂłle opanowaĂŚ, oraz agresywne - a widziaÂłam to juÂż teÂż. Ale to juÂż temat na inny wÂątek.

A co do pracy to jednak troche beardie ĂŚwiczy, i pewnie wraz z dostĂŞpnosciÂą szkoleĂą bedzie tego coraz wiecej. Z wÂłasnego podwĂłrka - Deep i Daisy zdane PIP-y, i chcemy dalej prĂłbowaĂŚ swoich siÂł w pasieniu, Deep malutkie kroki we frisbee, Rafi i Lily zakwalifikowane jako potencjalni dogoterapeuci, malusia Black Rose zaczĂŞÂła wÂłaÂśnie szkolenie przedszkolaka w fundacji zajmujÂącej siĂŞ dogoterapiÂą - kto wie, w co siĂŞ to przerodzi.

Daga, super - 100% racji!
tylko dodam - a moÂże naleÂżaÂłoby siĂŞ zastanowiĂŚ, dlaczego niektĂłre Beardie widziane na ringach siĂŞ bojÂą? dlaczego noszÂą kitki pod sobÂą? one wcale nie muszÂą byĂŚ strachliwe, ale... mogÂą baĂŚ siĂŞ swego Pana, ktĂłry rĂłznymi, maÂło przyjemnymi dla beardie sposobami uczy go, jak nosiĂŚ ogonek nisko...? owszem, czasami warto pomysleĂŚ, co zrobiĂŚ, aby ringu czy biegu na nim Beardie nie traktowaÂł jak toru agility  czy Âłapanki (np. Plindza mnie pasie...), ale nigdy, przenigdy nie moÂże to powodowaĂŚ strachu!
Bearded Collie powinien mieĂŚ ogon nosony nisko gdy jest spokojny, unosi go nieco ponad liniĂŞ grzbietu kiedy jest w akcji, a kiedy jest podekscytowany mocniej, podnosi go jak szblĂŞ wyÂżej. Jedynie ogon zakrecony i zarzucony na grzbiet jest nieprawidÂłowy, ale czĂŞsto, co niektĂłrzy sedziowie (nie mĂłwimy tu o wszystkich!!!) preferjÂą ogon nisko, niezaleÂżnie od tego jak... To czĂŞsty jak zauwaÂżam problem BirdoÂłkĂłw w ringu.

Trudne jest oszacowanie czy jest to natura psa, czy teÂż socjalizacja i poÂżniejsze utrzymanie i treningi z psem. Zanim siĂŞ coÂś takiego wskaÂże, trzeba siĂŞ dobrze zastanowiĂŚ, dowiedzieĂŚ o psie wiĂŞcej.

Tak jak pisze Iwonka, zgadzam siĂŞ z niÂą, iÂż niezaleznie od przyczyny strachu, takie Bearded Collie nie powinny wygrywaĂŚ, nie, bo to dla zdrowia psychicznego psa (wystawca nie bĂŞdzie za wszelkÂą cenĂŞ walczyÂł o noszenie ogonka, albo pozycjĂŞ "stĂłj" jak posÂąg przez 20 minut), i dla rasy dobre, bo domyslaĂŚ siĂŞ nie trzeba, i nie zostanie skrzywdzony ten, ktĂłre byĂŚ moÂże jest caÂłkiem wartoÂściowy tyle, Âże ma zbyt "ambitnego" wÂłaÂściciela. A jak komu psiak numer wytnie (Daisy, Rafi  ;)), to trzeba po prostu sposĂłb znaleŸÌ. Fakt faktem, sĂŞdzia oceniaĂŚ ma to co widzi w ringu, a nic co mogÂłoby byĂŚ.

wraÂżliwy nie znaczy strachliwy  :)  

ByĂŚ moÂże masz racjĂŞ Anetko, rzeczywiÂście pozory mogÂą myliĂŚ. Cel mojej odpowiedzi byÂł zupeÂłnie inny.  NapisaÂłam Âże ZDARZAJÂĄ siĂŞ strachliwe beardedy(czyli Âże strachliwoœÌ wystĂŞpuje w rasie tak jak i w innych rasach pasterskich) WczeÂśniej tego nie widziaÂłam, teraz tak.Nie byÂł to tylko jeden panikujÂący pies. PokrĂŞciÂło siĂŞ tak, Âże wyszÂło Âże BEARDED COLLIE jest rasÂą strachliwÂą.Dodam jeszcze Âże nie chodziÂło mi o osiÂągniĂŞcia wystawowe tak jak sÂłusznie zauwaÂżyÂła Iwona , a o sportowe. Nie twierdzĂŞ Âże polskie birdi nic nie robi w sporcie (robi, i moÂżna tu wymieniĂŚ wiele)  ale nie osiÂągnĂŞÂły aÂż tak wielkich sukcesĂłw jak psy z PaĂąstw gdzie jest  beardedĂłw wiĂŞcej, wiĂŞksze sÂą teÂż moÂżliwoÂści szkolenia.No i  miaÂłam na myÂśli psy w polskich rĂŞkach.Dlatego napisaÂłam Âże nie powinniÂśmy siĂŞ rĂłwnaĂŚ z GB, czy SZwecjÂą.(nie chodziÂło o pochodzenie)


 

Zapewne, ale wszystko przed nami w sporcie wierzĂŞ. Gdy zwiĂŞkszy siĂŞ swiadomosĂŚ kynologiczna PolakĂłw oraz dostĂŞpnoœÌ na pewno beardie ruszÂą w szranki.  Na razie mozemy siĂŞ staraĂŚ utrzymywaĂŚ cechy chrakteru, ktĂłre pozwolÂą im sprawdziĂŚ sie tez na tym polu, nie tylko jako psy wystawowe. Sport na pewno pomaga im w zwiazywaniu z wÂłascicielem, uczeniu otwartosci na swiat i ró¿ne sytuacje.

a ja i tak twierdzê, ¿e równaÌ trzeba zawsze do góry a nie w dó³, niezale¿nie czy mówimy o wystawach, pracy psów pasterskich czy sportach. Przynajmniej ja tak¹ ideê wyznajê, i zamierzam siê jej trzymaÌ.

wracaj¹c na chwilê z tematu wystaw i sportu na ziemiê, czyli do g³ównego w¹tku: Piotrek i ja zaobserwowaliœmy ¿e Peanut sta³ siê zdecydowanie bardziej strachliwy. nie chodzi tylko o wiatr czy burzê. podczas gdy jego tendencje do bycia bardzo przyjaznym psem pozosta³y na tym samym wysokim poziomie [nie boi siê ludzi, innych zwierz¹t. jest towarzyski, uœmiechniêty itd.] to zdecydowanie obni¿y³ mu siê próg lêku. pies boi siê nawet kabla przesuwanego po pod³odze, boi siê jak coœ spadnie na ziemiê. kiedyœ tak nie by³o. po drodze nie zdarzy³o siê nic co mog³o by doprowadziÌ do takiego lêku. nigdy nie by³ bity, ani wspomnianym wy¿ej kablem ani niczym innym. spadaj¹ce przedmioty nie wywo³ywa³y w nim strachu. teraz doœÌ czêsto, w sytuacji dla niego stresogennej, chowa siê pod stó³ w jadalni. przy czym te sytuacje s¹ [bior¹c pod uwagê jego dotychczasow¹ odwagê] irracjonalne [chodzi o to ¿e nie robi¹ mu fizycznej krzywdy]. ¿eby by³o jasne - pies ¿yje w domu w którym jest kochany i nie ma si³y ¿eby tego nie odczuwa³, tak wiêc nie jest to kwestia "z³ych i niedobrych w³aœcicieli".
przy czym to nie jest tak Âże pies chodzi zahukany i wystraszony przez caÂły dzieĂą. co to to nie  ;) po prostu zmieniÂł siĂŞ na tyle Âże bez problemu moÂżna zauwaÂżyĂŚ jego strachliwoœÌ.
nie wiem czy to ja coÂś Âźle zrobiÂłam.... czy taki jego urok....
nie chcê ¿eby siê mêczy³, chcia³abym mu jakoœ pomóc ale czujê siê bezsilna. i nawet, jako ¿e zasada 'kiedy pies siê wystraszy - ignoruj go' nie przynios³a najwyraŸniej po¿¹danych rezultatów, zaczêliœmy wywo³ywaÌ go spod tego sto³u ¿eby go utuliÌ czy zaj¹Ì zabaw¹ [odwróciÌ jego myœli od tej nieprzyjemnej dla niego sytuacji]. mo¿e kiedyœ to zadzia³a.......

Jednak jakaÂś przyczyna byĂŚ musi, bo poznaÂłam Peanuta i strachliwy nie byÂł. MoÂże czas na pomoc specjalisty?

"A Beardie at the age of 1,5 is most likely to pass  a stage of different behavior, they are like teenagers. Some dogs don't know how to behave or react to different sounds/situations."

t³umaczê: Beardie w wieku 1,5 roku, tak samo jak przejœcie pewnego etapu dziwnego zachowania, s¹ jak nastolatki. Niektóre psy nie wiedz¹ jak siê zachowaÌ lub reagowaÌ w ró¿nych sytuacjach/na d¿wiêki.

Kiedyœ czyta³am artyku³, (Paùstwa Redlickich) w przyjacielu psie chyba, a mo¿e w jakiejœ ksi¹¿ce przez nich t³umaczonej, ¿e dorastaj¹ce psy czasami miewaj¹ taki swój czas "strachów", i boj¹ siê rzeczy, które by³y jeszcze niedawno codziennoœci¹ albo na które nie zwraca³y uwagi, bo by³y "zbyt zwyczajne". Ten etap wraz z doj¿ewaniem zazwyczaj sam przechodzi bez echa.
MuszĂŞ powiedzieĂŚ, Âże zawsze z tym siĂŞ zgadzaÂłam i obserwowaÂłam niejednokrotnie. StÂąd i nie zgadzam siĂŞ z opiniÂą lekarzy, Âże do koĂąca serii wszytsikich szczepieĂą nie wolno psa wyprowadzaĂŚ i musi mieĂŚ kwarantannĂŞ. Po pierwsze pies jest juÂż zabezpieczany a kolejne szczepienia tylko uzupeÂłniajÂą niedobory w zwiÂązku ze wzrostem, a czasami poszerzajÂą wahlarz chorĂłb p/ktĂłrym psa szczepimy, ale zaniechanie socjalizacji w tym wieku, robi wÂłaÂśnie gigantycznÂą dziurĂŞ, i problemy w przyszÂłoÂści. Bearded Collie zdecydowanie takiej socjalizacji wymaga, i to bardzo wczesnej, i nie mniej jej potrzebuje niÂż szczepieĂą.

To co ja zauwaÂżam, to iÂż im wiĂŞcej przeró¿nych doÂświadczeĂą ma szczeniĂŞ Bearded Collie, w im wiĂŞcej miejsc jest zabierane, gÂłoÂśnych, ciekawych, (Âłodzie, promy, centra handlowe, jarmarki, wystawy, goÂście) im wiĂŞcej spotyka nowych nieznanych sobie sytuacji kiedy ma kilkanaÂście tygodni, tym mniej lub praktycznie wcale nie widaĂŚ tego okresu "strachliwego nastolatka". Jakby bombardowanie sytuacjami za mÂłodu uodparniaÂło psa na "nowe", :nieznane", dziwne" - jak szczepionka  :). 
MoÂże tu leÂży problem? ale trudno etap rozwoju nazywaĂŚ problemem... nie ma co panikowaĂŚ, moim zdaniem, jak znam Penauta i jego zachowanie, doroÂśnie, i za kilka miesiĂŞcy juÂż problemu nie bĂŞdzie.
Tak samo jest z grzecznoÂściÂą Beardie, z regó³y okoÂło 5 miesiĂŞczne zaczynajÂą byĂŚ "gÂłuche" na przywoÂłania, i choĂŚ to rasa wrĂŞcz "niezgubliwa" to jak dorastajÂą robiÂą takie rzeczy, prĂłbowaĂŚ mogÂą nawet ucieczek... ja przeczekujĂŞ, wyprowadzam na wyciÂąganej smyczy... po 1-2 miesiÂącach to przechodzi samo. Ot, reagujĂŞ na sytuacjĂŞ i... zawsze jest tak samo, czyli dobrze  ;D

UprzedziÂłaÂś mnie Gosiu ale i tak zrobiÂłaÂś to lepiej niz ja  ;D Ja w tej kwestii zbyt duÂżego doÂświadczenia nie mam ale potwierdzam , ze u Ballady byÂł wlasnie taki okres kiedy jej wraÂżliwoœÌ byÂła bardziej nasilona.

jakoÂś mnie uspokoiÂły te Wasze ostatnie odpowiedzi  :) zatem przeczekam ten ciĂŞÂżki okres dojrzewania, a jeÂśli za rok/pó³tora nic siĂŞ nie zmieni bĂŞdĂŞ pisaĂŚ z nowÂą proÂśbÂą o pomoc.

a jak reagowal dzisiaj Penaut? na te koszmarne wiatry?

moje generalnie spokojnie, nic sie nie dzialo, poza tym, ze od czasu do czasu Olivier i Greg startowaly biegiem na ogrod i szczekaly na cos...
na spacerku bylo wietrznie, ale zadnego niepokoju nie obserwowalam.
http://picasaweb.google.com/smartness.beardies/Spacer_pazdziernik2009#

na dworze peÂłen spokĂłj. frajda Âże go wicher na wszystkie strony tarmosiÂł  ;) na balkonie to samo. jakby wiatru w ogĂłle nie byÂło. w domu po zamkniĂŞciu wszystkich okien i drzwi [no trzeba byÂło bo zima kompletna...] teÂż spokĂłj. zobaczymy co bĂŞdzie w nocy  ::)

Widac Peanut po przeczytaniu naszych postow tez sie uspokoil ;)

chyba jednak byÂły to latem wiatry zapowiadajÂące burzĂŞ, tylko Âże my ludzie jesteÂśmy czĂŞsto "Âślepi" na takie sygnaÂły. Wiatr byÂł, dotarÂł, tyle Âże burze przeszÂły bokiem.
ale myslĂŞ, Âże warto zaczekaĂŚ na wieÂści od innych i na kolejne wiatry.

pies przespaÂł noc bez Âżadnych problemĂłw  ;D zdaje siĂŞ Âże teoria z wiatrem zapowiadajÂącym burzĂŞ w naszym przypadku siĂŞ sprawdziÂła.
odnoÂśnie tego Âże przeczytaÂł posty i siĂŞ uspokoiÂł: nie wiem jak u Was ale u nas pod Poznaniem pogoda obrzydliwa.. "w sam raz na poranny spacerek z psem"  :o no ale trzeba iœÌ. wychodzimy i mĂłwiĂŞ do mÂłodego Âżeby wyjÂątkowo siĂŞ dzisiaj streszczaÂł ze swoimi potrzebami fizjologicznymi [innymi sÂłowy "zrĂłb szybko kupĂŞ!"] bo pogoda paskudna i lepiej ÂżebyÂśmy siĂŞ oboje nie przeziĂŞbili. i co robi to mÂądre zwierze? puszcza siĂŞ pĂŞdem na Âśrodek pola i robi co trzeba [dwa w jednym: wybieganie plus poranna toaleta  :D]. przy czym normalnie [obojĂŞtnie czy deszcz czy Âśnieg czy sÂłoĂące] kontempluje kaÂżdy krzak i kĂŞpek trawy, co zajmuje sporo czasu, zanim przejdzie do gĂłwnego punktu programu  ;)

Nie jeden siĂŞ juÂż przekonaÂł, Âże mimo Âże psy nie rozumiejÂą ludzkiej mowy jakimÂś cudem beardedy rozumiejÂą. Ja miaÂłam juz okazje sprawdziĂŚ to na mojej Balusi.  ;D

Peanucik jeszcze nie raz CiĂŞ zaskoczy , w koĂącu inteligencje ma wrodzonÂą  :D ;)

A mówi¹c o pogodzie to w Szczecinie PASKUDNIE , zala³o nam dzisiaj jedn¹ z dwóch dróg ³¹cz¹cych dwie czêœci miasta. Pech chce , ze ja akurat mieszkam poza centrum i musia³am dojechac do pracy w centrum, eh KORKI przez du¿e "K".
Niestety pogoda nie pasuje tylko mnie , moim dziewczynom nic nie przeszkadza, eh  ::)